Berisha me Bashën,

janë dy kriminelë...

Lul Berisha

Nga Arben Duka

Të më thotë Saliu,

se unë nuk e di:

"Si ndihet njeriu,

kur vret një njeri?!."

Më thuaj njëçikë,

plumbat si i qite,

se në këtë pikë,

ti je plot kredite?!

Ti je plot kredite,

kampion i vërtetë,

se brënda një dite,

more katër jetë.

Janarin e ngjeve,

ti me vello zie,

për vete e ktheve,

në ditë krenarie.

Shikoje me sy,

popullin e vrarë,

dhe garda nga ty,

urdhër kishte marrë.

Pas perdes shikoje,

tamam si një bishë,

si të tuat roje,

qëllonin në mish!

Qëllonin në mish,

njerëz të pa mbrojtur,

dhe ti-o Berishë,

s'ishe një i lojtur.

Po një kriminel,

me gjakftohtësi,

ne kështu na del,

more ditëzi!

Ti ishe-o flamë,

kapak' i tenxheres,

ne të gjithë të pamë,

fshehur pas penxheres.

I pe mirë dhe ike,

kur ranë katër vetë,

dhe pastaj na shpike,

stilot pistoletë!

The e ç'nuku the,

për ne atë ditë,

dhe shpërblim i dhe,

çetës me banditë!

Ne mirë na kujtohen,

lehjet si zagari,

ndaj nuk na harrohen,

ato ditë Janari.

S'e harron për jetë,

këtu Shqipëria,

popullin e vet,

vrau qeveria!

Ashtu si pa dashur,

nga pakujdesia,

zullumin ka trashur,

palo drejtësia!

Po të gjithë e panë.

këtu o mallkim,

të katër u vranë,

me Paramendim!

Me Paramendim,

dhe gjakftohtësi,

ndaj dhe Çdo Vendim,

është një poshtërsi.

Nuk ka tjetër emër,

ti je dollibashi,

por të ka dhënë zëmër,

atë ditë Lulashi.

Lulashi që njohim,

ministrin bufon,

që sot po e shohim,

si na bilbilon!

Si po ndez stuhinë,

si po sjell rrebesh,

ky që me Salinë,

njerëz vranë në shesh!

Ky që bilbilon,

tok me babën Salë,

dhe dot nuk duron,

nga Rama një fjalë!!!

Ti ore kokosh,

që solle mandatën,

nuk ke gojë të mbrosh,

sot administratën.

Do administrata,

avokat vërtetë,

po jo ty me Salën,

që vratë katër vetë.

Jo ti o Lulash,

me babën Sali,

këtë unë e quaj,

një moral të zi.

Nga punët ca njerëz,

dhe mund të largohen,

po këto me vrasjet,

kurrë s’krahasohen!

Kam thënë dhe më parë,

diku për Lulushin,

që don t’i fërkojnë,

edhe bibilushin!

Ndaj dhe po më duket,

karabush vërtetë,

se askush për krimet,

s’ka imunitet.

Edhe po të jesh,

Njësh’ i opozitës,

S’ka-se vrau njerëz,

m’u në mes të ditës.

Me mostrat si ju,

groshi na ka pjellë,

nga “qëndresa” blu,

na vjen për të vjellë.

E shihni si rreket,

kopja e Saliut,

që tani mos preket,

e drejtë e njeriut!

Si kali balash,

ditë për ditë na del,

po ti o Lulash,

je një kriminel!

Kështu je Luladhe,

për hir të vërtetës,

se është me e madhe,

e drejta e jetës.

Je jashtë loje krejtë,

kot që bën si gorre,

sepse kjo e drejtë,

është themelore.

E dimë se ç’ka ngjarë,

kur revolta plasi,

kush njerëz ka vrarë,

s’ka të drejtë të flasi.

Ç’vendos sot gjykata,

nuk ka vlerë aspak,

se ju o mandata,

kini derdhur gjak.

E drejta do kthejë,

pa u tharë loti,

dhe haka do vejë,

shumë shpejt tek i zoti.

Krimi edhe ju,

në qeli do ngryset,

dhe sikur këtu,

bota të përmbyset!

Prej krimit dhe mundit,

lodhet njerëzia,

po në fund të fundit,

fiton drejtësia.

Sot akoma jini,

në një histeri,

po vendin e kini,

vetëm në qeli.

Kur çdo krim vërtetë,

të kaloi në zigj,

SHTETI DO JETË SHTET,

LIGJI DO JETË LIGJ! 

*   *   *