PD, e pafuqishme përballë bustit të Berishës

Nga Mero Baze

  

Ka një kakofoni brenda opozitës për të përcaktuar identitetin e protestës së 20 shkurtit. Prirja më fine është ajo që përpiqet ta paraqesë si një trend politik për të orientuar politikën tek vlerat themelore të lirisë, raporti me ligjin dhe përgjegjshmërinë para publikut. Lulzim Basha duket se është i ekzaltuar nga formulimet poetike të Zogajt, Zhejit dhe disa njerëzve të tjerë afër tij, që duan ta mbajnë larg banalitetit të Berishës, por kjo i ka ngatërruar më keq gjërat. Përpjekja e zbehtë e PD-së për të rrëzur apo larguar hijen e bustit të Berishës, këtij të vdekuri që endet gjallë me dy këmbë në korridoret e asaj partie, po merr një përgjigje të egër prej tij.

imazhe shqip 

Përpjekja e zbehtë e PD-së për të rrëzur apo larguar hijen e bustit të Berishës, 

këtij të vdekuri që endet gjallë me dy këmbë në korridoret e asaj partie, po merr një përgjigje të egër prej tij.

Sa më shumë përpiqet Basha të gjejë ndonjë frazë të bukur për të ambalazhuar protestën, aq më shpejt dhe brutalisht Berisha e zhvesh atë në mënyrë vulgare, duke e kthyer nga një protestë politike, në një lëvizje sindikalistë shumëhallëshe, që përfshin ç’i vjen në tru Sali Berishës. Nëse i hidhni një sy postimit të tij për protestën, do të shikoni se aty nuk ka asgjë që ka lidhje me Partinë Demokratike apo 20 Shkurtin, që është një simbol opozitarizmi kundër diktaturave, por ka një amalgamë vulgare kërkesash dhe hallesh të rëndomta, nga ato që mund t’i bëjë dhe sindikata e pensionistëve apo e paraplegjikëve. Nëse analizon tekstin e ish- kryeministrit, fjalorin e tij, standardin intelektual dhe idetë që vërtiten mes atyre rreshtave, i gjen gjithë shpjegimet përse Shqipëria është katandisur në këtë pikë halli. Ja se çfarë opsioni ka Sali Berisha për protestën e 20 shkurtit. Së pari, i ka vënë si moto “Edi Rama, hiq duart nga xhepat tona”. Si për ta bërë dhe më qesharak faktin që është një ish- kryeministër, ai shton se do protestojnë për rrogat, pensionet, taksat, shpërblimet e fundvitit, legalizimet, tritolin, çmimet e ushqimeve, faturën afrofe, për furgonat, rendin, qetësinë, sigurinë, maskat, gjobat, trafiqet… etj.  Me këto kërkesa mund të dalë në protestë një sindikatë apo një lëvizje sociale, por jo një parti politike, që mes të tjerash shkon dhe përzgjedh si ditë proteste 20 Shkurtin, që lidhet thellësisht me një memorie historike kundër diktaturës. Më 20 Shkurt vlen të protestohet për lirinë, për kufizimet e saj, për autoritarizmin në pushtet, nëse ato ekzistojnë. Kjo qeveri deri më sot e vetmja gjë pozitive që ka, është se ka dëshmuar respekt ndaj zërit të qytetarëve dhe jo autoritarizëm të tipit Sali Berisha, që vret katër qytetarë vetëm pse protestojnë. Kështu që menyja e Berishës për protestën e 20 shkurtit është fyese jo vetëm për 20 Shkurtin, por dhe për vetë PD, e cila në këtë rast po lufton më shumë për të mbrojtur nderin e Berishës, se sa për të mbrojtur interesat e qytetarëve.

Menyja e Bashës dhe ekipit të tij është tashmë një letër e grisur, që nuk i hyn në punë askujt. Berisha po imponon axhendën e vet më 20 shkurt, e cila është qëllimisht banale dhe vulgare, jo aq shumë kundër qeverisë, sa t’i imponojë partisë së vet shkollën e tij, gjuhën e tij plot injorancë dhe vulgaritet, mungesën e thellë të kulturës në komunikimin publik, pra mbi të gjitha t’i imponojë partisë që ta kthejë këtë protestë në një përpjekje për të ruajtur hijen e tij mbi partinë, bustin e tij politik, që e çoi atë parti në greminë dhe e ka kthyer në një sindikatë bashibozukësh, që ngatërrojnë detyrimet e tyre ndaj shoqërisë, me hallet sociale të njerëzve, të shkaktuara prej tyre.

Problemi më i madh që ka sot PD-ja, është se nuk rrëzon pikërisht dot këtë bust të vdekuri, që është fizikisht gjallë, i cili simbolikisht po i bën PD atë që shqiptarët i bënë Enverit më 20 Shkurt. Nëse ata e hoqën zvarrë nga sheshi nëpër bulevard, Berisha, edhe pse i vdekur, po heq zvarrë PD-në, nga i njëjti shesh, në të njëjtën rrugë, duke e çuar në plehrat e historisë./TemA

http://www.gazetatema.net/web/2014/02/19/pd-e-pafuqishme-perballe-bustit-te-berishes/

imazhe shqip

*   *   *

Flet një nga protagonistët e Lëvizjes së Dhjetorit, Ilir Dizdari

imazhe shqip

Ramiz Alia dhe Sali Berisha

                                                     Bisedoi: Luljeta Progni

-Zoti Dizdari, 23 vite më parë në 20 shkurt ‘91 u rrëzua busti i Enver Hoxhës si pasojë e grevës së urisë së studentëve, ku ju ishit organizator. Partia Demokratike ka lajmëruar një protestë masive më 20 shkurt 2014 kundër qeverisë Rama. Sa e justifikojnë motivet e kësaj protestë simbolikën e kësaj dite sipas jush?

Kemi pranuar një sistem politik që quhet demokraci dhe të gjithë lojërat e mundshme dhe shfrytëzimi i simbolikave është e drejtë e partive politike dhe njësive politike që veprojnë në vend. Mendoj se kjo protestë pati një motiv ekonomik dhe më pas u vesh me kostumin e datës 20 shkurt, që është dita kundër idhujtarisë totalitariste. Në vizionin tim, 20 Shkurti është dita kur e vërteta u nda nga gënjeshtra, ku liria u nda me diktaturën, ku e ardhmja u nda me të shkuarën. E vërteta është që lëvizja e 20 Shkurtit ishte totalisht lëvizje politike e njëkahshme dhe i gjithë spektri politik i asaj kohe ka qenë kundër saj. Vlen të theksohet që ishin zgjedhjet për t’u zhvilluar më 10 shkurt dhe PD ishte e angazhuar krejtësisht në fushatën e saj elektorale për këto zgjedhje. Nuk mbaj mend asnjë personazh të rëndësishëm politik të asaj kohe, që të ketë përkrahur grevën tonë deri në momentin kur e bëmë fakt të kryer.

imazhe shqip

 Ramiz Alia dhe Fatos Nano

- Njëri prej drejtuesve të PD në atë kohë, Arben Demeti, i cili ishte sekretar organizativ, thotë për këtë moment se PD ishte e kushtëzuar në vendimin që duhet të merrte për mbështetjen e grevës së urisë. Kjo për shkak të marrëveshjeve të bëra me partitë politike në funksion të ruajtjes së stabilitetit në vend. Demeti shprehet gjithashtu se PD e ka mbështetur grevën e  urisë së studentëve, por jo publikisht…

Nëse zoti Demeti thotë që nuk e kemi mbështetur grevën publikisht, sugjerimi im është që ai t’i referohet gazetës Zëri i Popullit e datës 18 shkurt, faqja 3. Zoti Demeti është mbajtës i mirë i dokumenteve historike.

- Për cilat arsye mendoni se PD nuk e mbështeti grevën e urisë?

E thashë dhe më parë se PD ishte e zënë me fushatën elektorale dhe me marrëveshjen që ishte bërë me PPSH në atë kohë. Marrëveshje që ia diktonte koha dhe konteksti politik. Është tërësisht e logjikshme që PD të ruante interesat e freskëta politike dhe të jemi realist, nuk është se PD në atë kohë, e cila ishte një front antikomunist, kishte ide të qarta dhe të ishte aq idealiste sa lëvizja studentore shqiptare. Nuk mund të them se në planet e saj apo databazën e saj nuk ekzistonte potencialisht kjo gjë, si mendim politik brenda kësaj partie.  Por si një forcë e re që po rritej vrullshëm, ishte brenda saj edhe konformizmi, dhe idetë për t’u përplasur fort me PPSH, që ishte në pushtet dhe kishte gjithë mekanizmat në dorë.

- A është ky argument i mjaftueshëm si justifikim për PD dhe qëndrimin e saj në këtë moment të rëndësishëm të historisë?

Plotësisht. Sepse realisht PD ishte forcë politike dhe duhet t’i bindej rregullave të lojës. Është e vërtetë që ishte e parakohshme për PD kjo lëvizje. Por këtu shkëlqen edhe një herë ideja që lëvizja studentore shqiptare në dy kulminacionet e saj, ka qenë plotësisht e pavarur, idealiste, e pastër nga çdo lloj ndikimi, manipulimi, ndërhyrje nga çdo individ, subjekt apo mekanizëm tjetër.

  

- A ishte greva juaj një lëvizje paralele me ato të PD, dhe a erdhi ky reagim i juaji si pasojë e mënjanimit që asokohe i ishte bërë studentëve të dhjetorit?

Unë edhe sot e kësaj dite besoj se, revoltimi i studentëve qëndronte në faktin që nuk e kuptonin dot që do dilnin inxhinierë, ekonomistë, juristë etj, dhe në diplomat e tyre do të shkruhej që kanë qenë studentë në universitetin “Enver Hoxha” të Tiranës. Sidoqoftë kjo lëvizje nuk ishte një gjetje politike. Ishte një vokacion dhe frymëzim që buronte natyrshëm prej idealizmit të studentëve. Nuk është rastësi që pas vetëm një shkëndijë të një proteste ekonomike në Kamëz në ish- Institutin e Lartë Bujqësor, u bë shkak si fillesë për t’u finalizuar me grevën e urisë. Fillimisht PD me disa prej liderëve të saj e përkrahu këtë lloj proteste ekonomike krejt natyrshëm, për të fituar bonusin politik në fushatën në të cilën ndodhej. Por për të fituar bonus në raport me PPSH. Ishte një argument plus në atë fushatë. Por kur ne formuluam deklaratat tona dhe filluam mitingjet në Qytetin Studenti, të cilat zgjatën për rreth dy javë, PD u përpoq ta shtynte këtë proces. Nuk them ta pengonte, por ta shtynte. Ishte krejtësisht e natyrshme, brenda logjikës politike të një partie që do të jetë e matur në një fushatë elektorale. Por po t’i referohemi zhvillimeve të kohës, PPSH bënte vazhdimisht thirrje dhe akuza në mediat e kohës për tendenca ekstremiste dhe donte ruhej nga kjo gjë. Për t’u larguar nga kjo lloj optike, në të cilën PPSH po përpiqej ta fuste PD, drejtuesit e saj normalisht do të zgjidhnin një pozicion më të ekuilibruar dhe qartazi jo idealist ndaj kësaj lëvizje të studentëve. Ky hon i thellë i krijuar asokohe midis studentëve dhe PD-së, me këto mosmarrëveshje në lidhje më këto çështje, sollën edhe ndryshimet e ditura dhe të shumëkomentuara në lidershpipin e PD në atë kohë.

- Për cilat ndryshime e keni fjalën?

Me sa mbaj mend kryetari i komisionit nismëtar zoti Azem Hajdri, Heroi i Demokracisë, në atë kohë u shkarkua nga ky post, pra nga kryetar i komisionit nismëtar dhe u zëvendësua nga zoti Sali Berisha.

-Për shkak të qëndrimeve që ai pati për grevën e urisë?

Dua të them se kjo lëvizje solli ndryshime në lidershipin e PD, ndërsa komentet dhe vlerësimet i bën secili në vartësi të optikës që ka për ngjarjet në fjalë.

- Kur ju hytë në grevën e urisë, a pati kërkesa dhe përpjekje nga ana e drejtuesve të PD ndaj jush për të ndërprerë grevës?

Dërgatat nga klasa politike ishin të shumta. Tratativat dhe bisedimet dhe ngjarjet ishin mjaft intensive. E vërteta është që edhe brenda PD kishte një amulli mendimesh, të cilat ishin pro apo kundër grevës, dhe ky është një debat krejtësisht normal brenda logjikës së mendimit politik që ka çdo personash në politikë. Është i natyrshëm qëndrimi pro grevës, por edhe ai kundër saj. Në respekt të plotë për mendimin e lirë, nuk është në natyrën time të merrem me komentin pse dikush ishte kundër pasi arsyet dhe justifikimet mund të jenë nga më të ndryshmet. Thënë troç, në respekt të plotë për të gjithë ata që ishin pro dhe kundra, Shqipëria ishte në një proces ndryshimi dhe normalisht diversiteti i mendimeve ishte prezent. Mendimi ndryshe duhet respektuar në çdo kohë. Ne, për këtë, pra për mendimin ndryshe, dhe legalizimin e tij në mentalitetin politik shqiptar, kishim nisur luftën tonë. Pra kishte mendime pro dhe kundër. Edhe babai im ishte kundër dhe ishte një ndër njerëzit që erdhi në ambientet ku zhvillohej greva dhe më kërkoi që ta braktisja grevën. Kuptova në fjalët dhe sytë e tij se frika shqiptare ndaj diktaturës nuk ishte vrarë ende. Greva i dha fund kësaj frike.

- Shenasi Rama dhe Blendi Gonxhe, në atë kohë kur zhvillohej greva e urisë, kishin dhënë dorëheqje nga komisioni nismëtar i PD. Prania e tyre në grevën e urisë dhe aktivizimi i dukshëm i tyre në organizim a përbën një argument që qartëson se studentët dhe PD kishin një ndarje mes tyre?

Bendi Gonxhe, Ridvan Peshkëpia, Ndue Luxha, Arben Lika, Arjan Manahasa, Mesila Doda dhe Ilir Dizdari janë personazhet mjaft aktivë të asaj kohe, pra të grevës së urisë së studentëve, dhe organizatorë të saj. Janë shtatë emrat që përbëjnë zyrtarisht komisionin e grevës së urisë së studentëve. Shenasi Rama, i cili në atë kohë drejtonte një shoqatë që quhej “Fan Noli”, Edvin Zhvarc, Myftar Gjana, Fred Gremi, Shpëtim Idrizi, Alban Bala, Sokol Tafaruçi, Artan Asllani, Soko Dakli dhe shumë të tjerë i dhanë jetë aksionit politik të grevës së urisë. E vërteta është që ne zgjodhëm një komision pa kryetar dhe vendimet i merrnim me konsensus të përbashkët, në konsultë të plotë me gjithë drejtuesit e fakulteteve. Kjo gjë bënte që të kishim një vendimmarrje më të drejtë dhe që objektivi ynë ishte kundërshtimi i pushtetit të PPSH-së. Pra, ata të mos kishin mundësi të godisnin individë të caktuar. Pra, ne ishim organizuar mirë. Mbaj mënd që Shenasi Rama ishte shumë aktiv dhe gjatë gjithë kohës së grevës së urisë qëndronte në tarracën e godinës ku po zhvillohej greva bashkë me Myftar Gjanën dhe Shpëtim Idrizin, dhe kishin formuar një grup studentësh ku ishte edhe Edmond Bushati, Arben Sulo, Ben Lika, etj, të cilët kishin thyer edhe pllakat e sipërme të godinës për t’i përdorur kundër policisë në një rast të mundshëm sulmi të tyre ndaj nesh.  Shenasiu gjatë gjithë kësaj kohe, siç dhe ka deklaruar vetë në media, kishte edhe konflikte konceptuale dhe personale me disa prej drejtuesve të PD së asaj kohe. Blendi Gonxhe, për shkak të një eksperience të mëparshme në Akademinë e Arteve, solli një risi në lëvizje, e cila kishte humorin apo talljen me diktatorin me emrin e tij dhe njerëzve që e kishin rrethuar. Me këtë element, Blendi Gonxhe u identifikua si personazh i rëndësishëm në grevë. Mbaj mend se një ditë para hyrjes në grevën e urisë, ishin mbledhur një grup djemsh, kujtoj Arben Likën e Myftar Gjanën, Shenasiun, Edvin Zhvarc, dhanë çfarë kishin në xhep,  për të mundësuar udhëtimin e disa djemve drejt Shkodrës për të gjetur një flamur pa yll, që ishte mjaft e vështirë të gjendej. Është i faktuar me fotografi ai flamur që u gjend në Shkodër. Na duhej një flamur pa yllin komunist dhe këtë e gjeti Shenasi Rama. U gjend ky flamur në sëndukun e një gruaje të moshuar të nderuar në Shkodër,  e cila e kishte ruajtur me kujdes për gjysmë shekulli.

-Ju jeni pjesë e rëndësishme e organizimit të studentëve në 8 dhjetor dhe në 20 shkurt. Në të vërtetë kur mendoni se u rrëzua përfundimisht sistemi komunist, në 8 dhjetor apo në 20 shkurt?

Është njësoj si të pyesësh babanë që kë do të donte me shumë, vajzën apo djalin. Është njësoj si të pyesësh nënën, sa ka ndjerë dhimbje, gëzim, sublimim, kur pas lindjes ka pasur në dorë djalin apo vajzën e saj. Lëvizja studentore shqiptare e veçantë dhe e pakrahasueshme me asnjë lëvizje tjetër që ka ndodhur në çdo vend tjetër të lindjes, qëndron lart në madhështinë e saj, dhe do të vazhdojë të shkëlqejë për një arsye farë të thjeshtë: nuk ka pasur në këto 23 vjet asgjë më idealiste se ajo lëvizje, më të pastër dhe më jetëdhënëse për Shqipërinë. Një njeri, i cili niset në luftë për vendin e tij për të ndryshuar apo për të mbrojtur familjen dhe vendin e tij, nuk ka se ç’jep tjetër përveçse pasurisë dhe jetës së tij. Po ju them sot që ata djem dhe vajza që e donin dhe e duan fort Shqipërinë, dhanë gjithçka patën për idealin e tyre. Nuk ka asnjë dyshim që atij që Zoti ka dëshiruar t’i japë vuajtjet, dhuratën, meritën, ia jep dhe s’mund t’ia ndalojë askush. Sipas perceptimit tim, ai kish zgjedhur studentët e dhjetorit ‘90 dhe shkurtit ‘91, për të ndryshuar faqen e historisë së Shqipërisë.  Këtë gjë as nuk mund ta monopolizojë, as nuk mund ta blejë dhe as nuk mund ta përdorë askush sepse ia ka ndaluar i madhi.

- A është sot Shqipëria që ju ëndërruar në atë dhjetor dhe për të cilën ju u sakrifikuat?

Kreshta politike në të cilën rrugëton Shqipëria dhe politika e  saj ka dy anë. Anën e suksesit dhe atë të dështimit. Historia nuk fal. Nëse klasa politike shqiptare ka vepruar drejt dhe në të mirë të interesave të shqiptarëve, sigurisht që ka marrë mirënjohjen nga njerëzit dhe nga historia. Të gjitha dështimet, pra veprimet në dëm të interesave të shqiptarëve, sigurisht kanë marrë refuzimin dhe njollën e zezë në histori. Koha nuk fal. Në optikën time, e bindjeve të mia politike, dhe të miqve të mi, me të cilët ndaj të njëjtat mendime politike, besojmë ende se politika duhet të jetë shërbëtore e mirë e interesave të kombit të vet. Në të kundërt dihet përfundimi./TemA

imazhe shqip

http://imazheshqip.blogspot.com/2014/02/leter-e-hapur-kujdes-gjysh.html

*   *   *

Funde grash në uniformën e policëve specialë (!)

Nga Elton Koka

Uniformat e Policisë së Shtetit kanë qenë në vijimësi një “llomkë” e lakmuar për abuzime. Dokumentet që po boton sot DITA gjenden në një dosje që disponon edhe Komisioni i Rendit dhe Sigurisë në Kuvendin e Shqipërisë. Ato implikojnë ish-ministrin Bujar Nishani, sot president i vendit dhe ish-drejtorin Hysni Burgaj. Ka një volum dokumentash, por njëri prej tyre ku flitet për pajisjen me uniformë të efektivëve është vërtet pikant: Burgaj ka firmosur për të pajisur Policinë e Shtetit, sektorin e meshkujve, me…funde grash! Ndoshta ka menduar që do “luftojnë” në Skoci? Apo ka shtuar një zë që në fund të llogarisë, rezulton miliona shtesë? Dokumentet zyrtare të këtij materiali, që po i publikojmë për herë të parë datojnë prej vitit 2010 e në vijim.

 imazhe shqip

Dokumenti

Nuk është skeleti i një skeçi humoristik, por një dokument dhe plan zyrtar për të veshur forcat elitë të Policisë së Shtetit, ato që përballen me valën më të rrezikshme të krimit. Në dokumentin e sipercituar shihet qartë urdhri i firmosur, udhëzimet e nënshkruara dhe tabela për uniformat. Bëhet fjalë për veshje të destinuara për forcat speciale të FNSH-ve, ku në tabelën e zërave për meshkuj, mes xhaketave, këpucëve, rripave, këmishave dhe kapeleve, sheh edhe… funde grash.

Në dokument flitet për “Rregulloren e re të uniformës së Policisë së Shtetit”, e 9 shkurtit 2010, në Urdhrin nr. 118, me numër protokolli 673, ku në pikën 2.2/b shkruhet; Uniforma Bazë Operacionale Meshkuj-Dimërore, e në përbërje kjo uniformë, në pikën “d”, përmban zërin e veshjeve “Funde”.

Ka marrë edhe miratimin e ish-ministrit Nishani, sipas neneve nr. 10 dhe 20, të ligjit 9749. Dhe po ky ministër e ka miratuar më 19 dhjetor 2009 rregulloren në fjalë. Në fund, edhe firma e ish-drejtorit.

Gafë apo abuzim?

Pra, me urdhër të Drejtorit të Përgjithshëm të Policisë, (Hysni Burgaj), punonjësit e policisë meshkuj, mund të shkojnë në operacione të veshur dhe me funde grash. Pakujdesi apo paaftësi, mendim i djallëzuar apo plan abuziv, ky mbetet një rast unikal në botë. Pika (d)-Funde, si zë është një hapësirë për të abuzuar sepse llogaritet dhe ka kosto më të madhe në fund, se sa në rastin kur ai zë nuk do jetë në tabelë. Për më tepër që në të kaluarën kemi precedentë me kopsat në veshjet e policive, ku loja me një prej kopsave në këmisha apo xhaketa, ka kushtuar një dëm ekonomik nga 6-10 milionë lekë të reja.

Lojërat me policët

Policia e Shtetit është përfshirë disa herë në skandalet e uniformave nga viti 2005 dhe në vazhdim, me një pirg parregullsish ligjore, mbivendosje urdhrash, ku të parët anulojnë të dytët dhe anasjelltas. Për pasojë, përveç abuzimit marramendës financiar, sot kemi edhe një polici që nuk gjen derman me rrobat. Jo vetëm kaq, por herë pas here u është mohuar edhe shpërblimi vjetor, orët shtesë, ushqimet apo zëra të tjerë shërbimi për detyrën e vështirë. Rreth 9 mijë efektivëve u duhet të presin sa të mbarojnë lojërat me ligjet dhe me lekët eprorët e tyre. Deri atëherë, të shohin mirë paketimet e uniformave, se mos pas këtij publikimi, u dërgojnë nëpër komisariate e reparte, edhe fundet.

-   -   -

Karagjozllëku me Blu-në e makinave të policisë në 2009

Në vitin 2009, Policia e Shtetit bëri tender dhe siguroi blerjen e 297 automjeteve tip “Chevrolet” për shërbimet e saj. Pati dyshime dhe akuza për mënyrën e prokurimit dhe procedurat, por në fund mjetet mbërritën dhe u ekspozuan me ceremoni në sheshin para stadiumit “Qemal Stafa”. Por përveç faktit se shumë prej tyre nisën të dëmtoheshin shpejt, u vu re se ngjyra nuk ishte ajo që ishte caktuar dhe paguar. Zëra ekspertësh që fshihnin identitetin nga frika do të deklaronin disa herë në media se kjo ishte shkelja e radhës pas atyre me uniformat. Makinat duhet të ishin me ngjyrë “blu të errët”, kështu e përmbante edhe ligji i kaluar me Vendim të Këshillit të Ministrave (VKM) dhe me firmë të ish-kryeministrit Sali Berisha dhe botuar në Fletoren Zyrtare nga Kuvendi nëpërmjet Jozefina Topallit.

Në vendimin e datës 1 maj 2008, Këshilli i Ministrave ka kaluar vendimin nr. 538, “Për caktimin e pajisjeve, ngjyrave dhe shenjave të veçanta për mjetet e Policisë së Shtetit”. Vendimi hyri në fuqi më 26 maj dhe u botua.

Dhe në pikën nr. 2, gërma (a), shkruhet; Mjetet e uniformuara në shërbim të Policisë së Shtetit kanë ngjyrë blu të errët. Por më shumë se një vit më pas, në Tiranë zbarkuan 297 vetura policie me ngjyrë blu të hapur. Megjithëse shkelja u publikua, ato makina janë ende në shërbim me ngjyrë tjetër. Dhe ligji është po ai.

1,3 milionë USD të përfituara nga marifetet me kopsat, kapelet, mëngët…

“Djalli fshihet në detaje”. Kostumi me kapelë kushton më pak nga ai pa kapele. Këmishat, rripat dhe bluzat e pambukut mes femrave dhe meshkujve po ashtu, kurse kulmi shkon me këpucët e dy gjinive, ku ato të femrave vlejnë 2 mijë lekë më shtrenjtë !. Tabela e plotë e abuzimeve.

Tenderi i uniformave të Policisë së Shtetit ka pasur brenda një ekuacion me shumë të panjohura, por ka vlerë shprehja e njohur se “djalli fshihet në detaje”. Miliona lekë abuzime të dyshuara, për të mos thënë miliarda nëse verifikon të gjitha zërat e artikujve për 8 mijë efektivë, në një hapësirë kohore 4 vjeçare dhe për më keq akoma, në një tender të vetëm. Në shifrën totale të 2,2 miliardë lekëve të tenderuar, gjen në të paktën 60 artikuj. Aty ka manovrime pa fund me detajet teknike.

Nga shifra e përgjithshme e tenderuar, 134,8 milionë lekë të reja është shifra abuzive e përfituar sipas një llogarie që e gjeni të detajuar në shënimin “Ja si funksiononte skema e abuzimit” në pjesën e poshtme të kësaj faqeje. Nëse në kostumin ceremonial është vendosur kapela për punonjësit e policisë për meshkuj, do të vësh re se ajo mungon në uniformën bazë për meshkuj. Çmimi? I njëjtë! Por një kapelë kushton të paktën 17 mijë lekë, që po ta shumëzosh me numrin e uniformave të prodhuara të nxjerr një dëm ekonomik, me vlerën e 16,7 milionë lekëve të reja. E njëjta gjë edhe për kapelet në uniformat bazë të femrave në polici, ku dëmi rezulton 9,9 milionë lekë. Por ka edhe marifete të tjera, si në rastin e këmishave për meshkuj me krah të gjata dhe të këmishave për femra me krah të shkurtra, ku këto të dytat në çmime kushtojnë nga 200-400 lekë më shumë, edhe pse janë me krahë të shkurtra. Rreth 1,4 milionë lekë llogaritet dëmi i kësaj manovre. Dhe për të vazhduar më tej me bluzat e pambukut me krah të gjata dhe të shkurtra për meshkuj, ku ato me krah të shkurtra kushtojnë më shumë se 100 lekë më tepër nga ato me krahë të gjata dhe me një dëm ekonomik 2,6 milionë lekë. Po kështu edhe bluzat e pambukut për femrat police, ku çmimi i bluzave me krah të shkurtra është 120 lekë më shumë, ose 2,1 milionë lekë dëm ekonomik. E njëjta situatë për bluzat e pambukut me jakë të rrumbullakët, ku ato me krah të shkurtra kushtojnë rreth 100 lekë më shumë nga ato me krah të gjata. Por nuk mbaron vetëm me kaq, pasi vjen radha e këpucëve dimërore për meshkujt policë dhe gratë police. Të parëve u vlen këpuca 5500 lekë, kurse të dytave 7500 lekë, pra 2 mijë lekë më shumë, edhe pse cilësia, madhi dhe forma janë pothuajse të njëjta. Dhe shuma e përgjithshme nga mbledhja e abuzimit ekonomik rezulton me 134,8 milionë lekë të reja, që mund të quhet me plotë gojën vjedhje e pastër si “djalli i fshehur në detaje”. Dhe e gjithë kjo katrahurë financiare është bërë me uniformën e re të Policisë së Shtetit, në tenderin e datës 23 maj 2011, të pranuar nga Komisioni i Vlerësimit të  Ofertave të Drejtorisë së Përgjithshme të Policisë së Shtetit dhe që përmban kontratë nr. 23/4, datë 20 qershor 2011. Vlera e përgjithshme e kësaj kontrate është 2,17 miliardë lekë (rreth 22 milionë dollarë) .

KONTRATE – FORMULARI I CMIMIT

Ja se si funksiononte skema e abuzimit:

1.Uniforma Ceremoniale Meshkuj

Një xhaketë kushton 15060 lekë, një palë pantallona kushtojnë 4200 lekë, një kapele kushton 1740 lekë, të cilat formojnë kostum ceremonial Meshkuj. Ky kushton 21 000 lekë

(përfaqëson sasinë e blerjes të 7926 Kostume Ceremoniale Meshkuj)

1.Uniforma Bazë Meshkuj

Një xhaketë kushton 15060 lekë, një palë pantallona kushtojnë 4200 lekë, të cilat formojnë kostum policie Meshkuj (xhaketë, pantallona, pa kapele). Edhe ky kushton 21 000 lekë, pra aq sa kushton kostumi ceremonial me kapele. Përfaqëson sasinë e blerjes të 960 kostume policie Meshkuj.

Një kapele policie Meshkuj (që duhej zbritur) kushton 1740 lekë x 960 kostume = 1670400 lekë është vlera e vjedhjes nga kostum policie Meshkuj.

1.Uniforma Ceremoniale Femra

Një xhaketë kushton 10128 lekë, një palë pantallona kushtojnë 4080 lekë, një fund kushton 3120 lekë, një kapele kushton 1872 lekë, të cilat formojnë kostum ceremonial Femra (xhaketë, pantallona, fund, kapele), i cili kushton 19200 lekë, që përfaqësojnë sasinë e blerjes të 750 kostume ceremonial Femra.

2.Uniforma Bazë Femra

Një xhaketë kushton 10128 lekë, një palë pantallona kushtojnë 4080 lekë, të cilat formojnë kostum policie Femra (xhaketë, pantallona, pa fund, pa kapele), i cili kushton 18600 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 200 kostume policie Femra, pra 600 lekë më pak se kostumi ceremonial Femra.

Meqenëse kostum policie Femra është pa fund e pa kapele (që duheshin zbritur) në fakt ky kostu duhet të kushtojë 14200 lekë. Një fund kushton 3120 lekë, një kapele kushton 1872 lekë = 4992 lekë x 200 kostume = 998400 lekë është vlera e vjedhjes nga kostum policie Femra.

3. Një këmishë Mëngë/gjata bojëqielli grash kushton 2280 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 3800 copë këmishë M/gjata. Ndërsa një këmishë M/shkurtra bojëqielli grash kushton 2640 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 3800 copë këmishë M/shkurtra, pra 360 lekë më shumë se këmisha M/gjata x 3800 copë këmisha = 1368000 lekë është vlera e vjedhjes nga këmishë M/shkurtra bojëqielli grash.

4. Një bluzë pambuku M/gjata Meshkuj kushton 2016 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 28000 copë bluza M/gjata. Ndërsa një bluzë pambuku M/shkurtëra kushton 2112 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 27760 copë bluza M/shkurtra, pra 96 lekë më shumë se bluza pambuku M/gjata x 27760 copë bluza = 2664840 lekë është vlera e vjedhjes nga bluza pambuku M/shkurtra Meshkuj.

5. Një bluzë pambuku M/gjata femra kushton 1980 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 1600 bluza. Ndërsa një bluzë M/ shkurtra Femra kushton 2100 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 1800 copë bluza, pra 120 lekë më shumë se bluza pambuku M/gjata x 1.800 copë bluza = 216000 lekë është vlera e vjedhjes nga bluza pambuku M/shkurtra Femra.

6. Një bluzë pambuku M/gjata, jakë të rrumbullakët, kushton 696 lekë,që përfaqëson sasinë e blerjes të 29600 copë bluza. Ndërsa një bluzë M/shkurtra, jakë të rrumbullakët kushton 780 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 29600 copë bluza, pra 84 lekë më shumë se bluza M/gjata x 29600 copë bluza = 2486.400 lekë është vlera e vjedhjes nga bluza pambuku M/shkurtra jakë të rrumbullakët.

7. Një palë këpucë dimërore për burra kushton 5520 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 27520 palë këpucë. Ndërsa një këpucë dimërore për gra kushton 7560 lekë, që përfaqëson sasinë e blerjes të 2000 palë këpucë, pra 2040 lekë më shumë se këpucët dimërore për burrat x 2000 palë këpucë = 4080.000 lekë është vlera e vjedhjes nga këpucë dimërore për gra.

1670400 lekë

998400 lekë

1368000 lekë

2664840 lekë

216000 lekë

2486000 lekë

4080000 lekë

Shuma – 13 484 040 lekë është vlera e vjedhjes  nga skema e përdorur  brenda çmimeve nga Uniforma e re e Policisë në tenderin e 23.05.2011, pranuar nga Komisioni i Vlerësimit të  Ofertave të Drejtorisë së Përgjithshme të Policisë së Shtetit dhe që përmban  kontratë nr. 23/4, datë 20.06.2011. Vlera e kësaj kontrate është 2.176.579.968 lekë me TVSH.

imazhe shqip

http://imazheshqip.blogspot.com/2012/09/rojet-bregdetare.html

*   *   *   

Mos e nënvleftësoni në pikën e vetme ku shkëlqen: Dhunën!

Nga Habjon Hasani

Informacionet për trazira të pritshme në protestën e 20 Shkurtit, qarkullojnë në Tiranë prej disa ditësh. Shumica besojnë se Berisha e ka ulur kokën pas 23 Qershorit dhe se as do të guxojë dot të sjellë destabilitet apo situate tensioni në Shqipëri.  Dhe s’do laps e kalem që maxhoranca aktuale është e blinduar në legjitimitetin e saj dhe çdo përpjekje për revansh duke iu përmbajtur shinave të legjitimitetit nga ana e Berishës  është një aritmetikë humbëse për të. Por pikërisht kjo dobësi e tij në mbështetjen popullore dhe në instrumenta legalë, është motivi më i qartë i imponimit, në rrugë të tjera.

imazhe shqip

Sigurisht që Berisha nuk merr dot pushtet me dhunë, por s’mund të mbyllim sytë dhe të bëjmë sikur nuk e shikojmë se ai e ka shpallur faqebotës aksionin e tij destabilizues.  Ai krijoi në muajt tranzit të qeverisjes parakushtet për skenarë rrënues ekonomikë, dhe pas marërveshjes me FMN-në inkurajoi valën e tritolit. Pas arrestimeve të fundit ka nisur të hedhë në lojë “protestat e fuqishme” dhe pas kësaj do fillojë të flasë për “bojkotin e zgjedhjeve lokale”. Këtë skenar e kanë “tradhëtuar” në kanale diplomatike kohët e fundit, njerëz shumë afër tij.

E vërteta është që veprimet e fundit të Berishës janë tipike për njeriun që ndjen se po i shket gjithçka nga duart. PD-ja është thuajse e rrënuar, kryetari i ri i zgjedhur sipas skemës që u zgjodh vetë Berisha në 1990-n për “të drejtuar demokratët” është një dështim. Dhe për më tepër jashtë vendit janë shtuar zërat që e shikojnë Berishën si një pengesë në planet për të ardhmen e Shqipërisë; një inisiativë penale kundër tij bëhet përherë e më tepër një alternativë e pranueshme.

Berisha e tradhtoi edhe vetë gjendjen e  tij të brendshme kur disa ditë më parë iu ankua deputetëve të PD-së që po e linin vetëm. Ai ka ndërruar edhe vendet se si këta ulen në Parlament, në përpjekje për të rritur frontin e konfliktit politik. Ky konflikt e ndihmon atë që të krijojë të vetmen kartë që e mban akoma në lojë: destabilizimin. A do ta këmbejë dot këtë kartë sic ka bërë edhe herë të tjera me lirinë e tij fizike, këtë do ta shohim. Por ndërkohë shikoni me vëmendje kanakarët politikë dhe bateritë e tij mediatike çfarë po përpiqen të mbjellin dhe kujt loje i  fryjnë muajt e fundit. Fjalimet anarshike dhe luftë-nxitëse në Kuvend janë vetëm një fillim.

Berisha e ka zgjedhur qartë strategjinë e tij: Tensionim në maksimum dhe faktorizimin e tij me mjetin e vetëm që i ka ngelur në kushtet e impotencës politike dhe rrënimit të kredibilitetit publik: trazira. Nëse për çdo qytetar normal në këtë vend trazirat dhe destabilizimi janë një ëndërr e çmendur, për Berishën janë plan-pune, janë gjëja që di të bëjë më mirë. Ndaj dhe të gjithë ata që i quajnë spekulime të dhënat për trazira në mitingjet e tij, duhet të mbajnë parasysh se janë duke i dhënë një luks të tepërt Berishës duke e nënvleftësuar në pikën e tij më të fortë: dhunën!

 imazhe shqip

http://imazheshqip.blogspot.com/2013/02/me-duar-te-pastra.html

*   *   *

Pasuria, familja Berisha sfidon edhe sheikët e naftës

Trajektorja 23-vjeçare e pasurimit të familjes së Sali Berishës lë me gojë hapur edhe sheikët e naftës. Gazeta “Sot” bën një analizë të trajektores ekonomike të familjes Berisha në 23 vitet e fundit.

 imazhe shqip

Nga një apartament modest dhomë e kuzhinë që kishte në Tiranë në vitin 1991, 22 vjet më vonë, familja Berisha posedon një pasuri me vlerë qindra miliona euro. Pa asnjë biznes të deklaruar zyrtarisht, Sali Berisha, Argita dhe Shkëlzeni kanë në pronësi dhjetëra apartamente në Tiranë, zyra superluksoze në zonat më të rëndësishme të kryeqytetit, kompleks vilash në Farkë, dhjetëra llogari bankare, vila në Gjirin e Lalzit, vila në bregdetin e Jugut, prona të pafundme dhe shumë pasuri të tjera të patundshme të padeklaruara. Por, pasuri të tjera të dyshimta po dalin në pah. Bëhet fjalë për zyrat e reja luksoze të Shkëlzenit, Berishës dhe Argitës.

Fëmijët e ish-kryeministrit, por edhe vetë ai, kanë zyra në zonat më te shtrenjta të Tiranës. I biri, Shkëlzeni, ka dy kate në pallatin pranë Liqenit Artificial dhe parkut. Aty janë vendosur zyrat që frekuentohen nga njerëz të biznesit. Zyrat e reja të Shkëlzenit kanë një sipërfaqe qindra  metra katrorë dhe vetëm qiraja mujore për këtë sipërfaqe e tejkalon disa herë pagën e deputetit Berisha.

Vetë Berisha, pas largimit nga pushteti, u zhvendos në kullën më të shtrenjtë të Tiranës. Nuk dihet nëse ai i ka blerë zyrat, i ka marrë me qira apo ia kanë bërë dhuratë, por paga mujore e deklaruar nga Sali Berisha nuk mjafton për të paguar qiranë për zyrat perandorake.

Ndërsa vajza e tij, Argita, e njohur ndryshe në rrethet politike si “zonja 3 milionë euro”, për shkak të tarifave të saj për biznesmenët që synonin të investonin në Shqipëri me firmën e babait të saj, vijon të mbajë zyrat e avokatisë në një nga zonat me të frekuentuara nga bota e biznesit në Tiranë, në Rrugën e Barrikadave. Argita, përveç dhjetëra apartamenteve në Tiranë, posedon vila në Gjirin e Lalzit dhe Farkë./Dita

 imazhe shqip

http://imazheshqip.blogspot.com/2013/01/ne-jemi-ndryshimi-perpara.html

*   *   *