Hajduti i Salistanit

Kariera

e 

Zotit Lulzim Basha

*   *   *

Cili kah politik 

përfaqëson mentalitet vandalësh?!

Nga Altin Ketro

Në një postim të vetin në rrjetin social Facebook, zv.ministri i Jashtëm i Shqipërisë shkruan: “Per rilindasit fillon viti 0000… premtojne do anullojne Planin Rregullues se Tiranes….!!! Ky eshte mentalitet vandalesh. Nese shkojme per inerci i bie qe ne te anullojme planin socialist pas 4 vjetesh???? E kunderta e zhvillimit. Dhe ata qe paguajne jane shqiptaret!!!! Mentalitet vandal …”

Po, a e ka vërtet Rama dhe qeveria e tij mentalitetin e vandalit?! Cilët kanë qenë ata që vandalizuan veprat publike sapo hipën në fronin e pushtetit, duke shpërdoruar këtë të fundit? Për këtë po jap veç dy shembuj që gjithkush, jo vetëm në Tiranë, i njeh shumë mirë.

Qysh në nisje të mandatit të parë qeverisës të PD-së (2006), një nga vandalizmat e saj ishte prishja e nënkalimit te rrethrrotullimi i Zogut të Zi në Tiranë. Ky akt u shkaktoi rreth 2 milionë euro dëm taksapaguesve të kryeqytetit. Promotorë të këtij vandalizmi qenë Berisha dhe ministri i tij i Transporteve Lulzim Basha.

Po në këtë linjë, është anulimi dhe prishja e Planit rregullues për qendrën e Tiranës (i cili kish kohë që po zbatohej dhe ishte pranë finalizimit), menjëherë pasi Basha mori postin e kryebashkiakut dhe e tjetërsoi sheshin e metropolit shqiptar duke i dhënë formën e linesit. Dëmi financiar në këtë rast ishte 4 milionë euro.

Si në rastin e parë, ashtu dhe në të dytin, kemi të bëjmë jo vetëm me vandalizëm (shkatërrim të një objekti të miratuar), por edhe shkaktim dëmi, pasi punimet në të dyja rastet kanë qenë të nisura dhe subjektet e kontraktuara janë paguar për çdo situacion punimi.

Në të dyja rastet vandalizmi ka një emër, Lulzim Basha, ish ministër me disa portofole në qeveritë Berisha, aktualisht kryetar statutor i PD-së, kryetar i opozitës së re dhe kryetar i kryeqytetit të Shqipërisë.

Kështu, përpara se zoti zv.ministër të flasë për të kundërtën e modelit të zhvillimit, për pará që i paguajnë shqiptarët dhe për mentalitet vandalësh, të shohë njëherë nga bahçja e partisë së tij, bile në kupolën drejtuese të saj, se do gjejë individë që u shkojnë përshtat epitetet dhe përcaktorët që vë.

Tani, le të kthehemi paksa tek anulimi i Planit rregullues të Tiranës, i bërë nga Lulzim Basha dhe i miratuar nga Sali Berisha.

Këtë çështje, së fundmi, e ka ngritur dhe bërë publike arkitekti Artan Shkreli. Duke mos qenë i fushës dhe as në dijeni të detajeve, do sugjeroja që përpara se Plani të anulohet, të vihet në dijeni opinioni publik i Tiranës se çfarë të metash dhe defektesh ai bart. Kjo duhet të bëhet pasi të mandatohet qeveria e re, e cila të ketë në dorë të gjithë dosjen e këtij plani, hapat që janë ndjekur deri në miratimin e tij dhe gjithçka që ka të bëjë me përmbajtjen.

Qeveria e re dhe posaçërisht KRTRRSH-ja nuk duhet të ndjekin shembujt berishist të hedhjes poshtë të çdo gjëje që ka bërë paraardhësi.

Plani të shikohet dhe të analizohet se në cilat pika ai prek atë hapësirë të gjelbër e publike që thotë edhe zoti Shkreli.

Nëse ky plan nuk është i dëmshëm në tërësinë e tij, atëherë të anulohet pjesërisht. Por, nëse ai ka një frymë që shkon përtej interesit qytetar dhe është i ndërtuar në formë të tillë që t’i shërbejë një grushti shumë të vogël sipërmarrësish që janë të lidhur ngushtësisht me mazhorancën në ikje apo me atë që drejton aktualisht Tiranën, atëherë të anulohet i gjithi e t’i bëhet me dije qytetarëve se si kemi shpëtuar nga një e keqe që i ofrohej kryeqytetit shqiptar.

Çdo hap që do hidhet nga qeveria e re në evidentimin e shkeljeve ligjore që kanë të bëjnë me palën që po lë pushtetin, duhet bërë me shumë transparencë, pa pasione dhe e faktuar në çdo detaj. Vetëm kështu nuk i lë shkas kundërshtarit që ta konsiderojë këtë si një hakmarrje politike e deri mentalitet vandalësh. Njëkohësisht, shpalos tek qytetarët që e kanë votëbesuar atë ndjenjë përgjegjësie se mandati që i kanë dhënë do u shërbejë atyre dhe jo kthimit në të kaluarën që po lëmë pas, me konflikte për shkak të përfaqësimit politik.

P.S. Sipas Fjalorit të Gjuhës Shqipe, vandal do të thotë: “Ai që prish e shkatërron në mënyrë barbare monumentet e artit e të kulturës dhe çdo gjë tjetër me vlerë; njeri i egër e barbar, shkatërrimtar i pamëshirshëm.”

http://www.gazetatema.net/web/2013/08/27/cili-kah-politik-perfaqeson-mentalitet-vandalesh/

                                                               *   *   *

Agron Llakaj:

Do ta imitoj Berishën sa kohë të rrijë në politikë

Flet Agron Llakaj, 

aktori dhe moderatori i “Al Pazar”

Llakaj: Do ta imitoj Berishën sa kohë të rrijë në politikë.

“Isha kundër kandidimit të Ramës si kryebashkiak në vitin 2011, i thashë: Lufto për Champions, jo për UEFA”

E kanë nisur të parët ciklin e humorit “Al Pazar”, për ta mbyllur të fundit. Plot 22 javë shfaqje pa ndërprerje në televizionin “Vizion Plus”, që janë moderuar nga aktori i njohur, Agron Llakaj.  

Ishin shfaqje të parashikuara për 1 orë e 45 minuta, por që gjithnjë i kalonin 2 orë transmetim për shkak të bilancit pozitiv te publiku. Pas ciklit njëvjeçar të “Al Pazar”, Agron Llakaj duket i kënaqur me impaktin e show-t, por jo edhe aq kur bëhet fjalë për financat. Merakun e ka te trupa e aktorëve që bashkëpunon duke i vlerësuar profesionalisht, ndërsa për veten e kalon bisedën me të qeshura. 

Gazetari - Një vit me “Al Pazar”, si do ta cilësonit këtë show humoristik?

A. Llakaj - Çdokush që realizon një produksion, nuk e bën dot vetë analizën, por përgjigjja merret duke parë reagimin te njerëzit.

Gazetari - Çfarë reagimi keni parë ju te njerëzit?

A. Llakaj  - Na kanë dashur më shumë nga shfaqja në shfaqje. Ishte një fluturim fillestar i bukur, që u mbyll në mënyrën më të mirë të mundshme. Gjithçka erdhi në proces rritjeje, duke mësuar nga java në javë, në sinkron me suksesin. E them jo pa krenari që numri i teleshikuesve që ndjekin “Al Pazar” është i konsiderueshëm. Është bërë një show satirik tepër familjar, por që kuptohet, nuk është kjo sfida jonë. Jemi të kënaqur me startin, por po përgatitemi për të vijuar edhe më fuqishëm e më me cilësi. 

Gazetari - Çfarë do t’ju duhej më shumë për të rritur cilësinë?

A.Llakaj - Ky format është i ndërtuar mes gazetarisë satirike dhe show-t humoristik, kryesisht merret me problemet sociale-ekonomike-politike. Kështu, do të duhej shtimi i gazetarëve, rritja e cilësisë së aparaturave, pika e grafikës, pika e montazhit etj. Normalisht, edhe të shtohej trupa e humorit me aktorë të tjerë.

  

Gazetari - Do të jenë të njëjtët aktorë sezonin e ardhshëm?

A.Llakaj - Aktorët kryesorë bazë patjetër që do jenë të njëjtët, ndërsa për të tjerët do të shihet nga mundësia financiare dhe koha në dispozicion. Do të doja të kisha dhjetë aktorë dhe dhjetë gazetarë.

Gazetari - Sa kohë keni pasur në dispozicion për “Al Pazar” në ekranin e “Vizion plus”?

A.Llakaj - Diku te një orë e një çerek, por ne asnjëherë nuk kemi qenë më pak se dy orë në ekran. 

Gazetari - Kujt ia keni “vjedhur” këtë 45 minutësh shtesë?

A.Llakaj - Programacionit, patjetër. Kemi vjedhur vetëm kohën dhe jo lekët (qesh). Ka qenë sakrificë e fillimit për të gjithë trupën e humorit “Al Pazar”, pasi në fakt meritojnë të trajtohen shumë më mirë financiarisht, edhe pse nuk kanë qenë mundësitë fillestare. Dhe ai 45 minutëshi shtesë që kemi luajtur nuk është paguar, por kjo është mirëkuptuar nga trupa e humorit, duke qenë se ishim në fillimet tona.

Gazetari - Kujt i përket “Al Pazar”, Agron Llakajt, televizionit ku shfaqet, aktorëve apo kujt tjetër?

A.Llakaj - “Al Pazar” nuk është vetëm i Agron Llakajt, por të gjithë e kemi “Al Pazar”-in. Çdo javë, për ne ishte si java e fundit e sezonit. Kemi dhënë gjithnjë maksimumin. Edhe në historinë e medias vizive shqiptare, ne jemi të parët që kemi shfaqur 22 javë pa ndërprerje. Kemi filluar në shkurt dhe mbaruam në qershor. Të tjerët nisën pas nesh dhe përfunduan para nesh.  

Gazetari - Cili ka qenë “investimi” më i madh moral nëpërmjet humorit, drejt publikut? 

A.Llakaj - Ne investuam te njerëzit, për të kuptuar që politika nuk mund të jetë plan i parë i një familjeje. Ndërgjegjja e çdo qytetari, çdo kryefamiljari duhet të jetë xhepi i tij. Sa para fut ai në shtëpi, a kanë mundësi që fëmijët të ushqehen, të vishen, të shkollohen. Kjo është partia e tij. Familja është politika e tij. Duhet të vijë filozofia që partia të jetë si një ekip futbolli, që je tifoz me atë, të pëlqen, por nëse nuk është pjesë e interesit tënd, nuk ke pse e sheh me dashamirësi. Duhet të shikosh efektin që jep ajo në përgjithësi për shoqërinë, pra ngritjen e nivelit ekonomik, kulturor. Më ka mbetur thikë në zemër, kur një gazetarja jonë intervistoi dikë dhe ai i tha: Jemi  vetë i katërt të papunë dhe rroftë PD-ja. Thelbi këtu është “mallkim”, që të kemi një nivel të tillë qytetarie. Po marr një shembull: Në Zvicër vendos qeveria për një investim x, por nëse komuniteti nuk të jep viston – nuk ndërton dot. Ndërsa këtu në Shqipëri është papërgjegjshmëri totale. Ngrihesh në mëngjes dhe dikush të ka zënë pamjen me pallat, dikush tjetër të sjell oxhakun e fast food-it apo restorantit te dritarja jote etj. Njerëz, më shumë se kurrë ndërgjegjësohuni!

Gazetari - Kuptoheni lehtë që e ndiqni shumë politikën. E ndiqni ngaqë ju duhet për gjetje personazhesh humori apo sepse e keni pasion?

A.Llakaj - Nuk jam thjesht Agroni artist, por jam edhe Agroni qytetar. Nuk dua që njerëzit t’i bëj për të qeshur thjesht duke u servirur materiale humoristike, të natyrës duke tundur njëherë pantallonat… Humori politik unë e di mirë çfarë thele është dhe e kam lëvruar në mënyrën më të suksesshme; në kuptimin e plotë dhe të vërtetë të fjalës, që nuk kam bërë dhe nuk bëj kompromise. Dua që publiku, përveç humorit, të marrë edhe një lloj morali.

Gazetari - Në mars keni deklaruar se do të kishte rotacion politik. Shprehët thjesht një dëshirë tuajën, ishte për humor apo e kishit parashikim?

A.Llakaj - Unë e ndieja se do të kishte rotacion politik.

Gazetari - Si e ndjetë?

A.Llakaj - Sepse, pas 8 vitesh qeverisjeje, Partia Demokratike duhet të lëvizte nga pushteti. Duhet të bëhej e ndërgjegjshme për këtë. 

Gazetari - Një parti duhet të lëvizë nga pushteti, edhe nëse qeveris mirë? 

A.Llakaj - Le të jetë një qeveri e mirë, por lind nevoja për njerëz ndryshe. Nëse PD-ja do të dilte me njerëz të rinj në fushatë, të ofronin alternativë tjetër etj., atëherë dakord. Por nuk mund të vazhdohej me të njëjtat xhaketa. Mua më pëlqen shumë morali amerikan i pushteteve, që një president në Amerikë nuk ushtron më shumë se dy mandate. Edhe politika shqiptare, sa më shpesh të ndryshojë, aq më e mirë do të bëhet. Kemi 25 vjet që shohim të njëjtat fytyra, ngado që rrotullohemi. Mjaft më!

Gazetari - Të njëjtat fytyra në politikë janë edhe tek e majta, apo jo?

A.Llakaj - Absolutisht që nuk kam kundërshtim, e njëjta gjë vlen edhe për të majtën. Në rastin që po flasim, Edi Rama nuk ka qenë ndonjëherë në qeveri. Është i ri në pushtet.

Gazetari - Por ka qenë në krye të Bashkisë…

A.Llakaj - Po. Por unë jam një nga ata persona që kam qenë kundër kandidimit të Edi Ramës si kandidat për kryetar Bashkie i Tiranës në vitin 2011. Kam qenë kategorikisht kundër dhe i kam thënë diçka krejt sportive: Lufto për Champions – për Kryeministrinë, mos luaj për UEFA – Bashkinë. 

Gazetari - Meqë ju doli parashikimi për rotacionin e 23 qershorit, po për garën brenda PD-së kë patë si kryetar: Bashën apo Olldashin?

A.Llakaj - Gjithçka ishte një farsë dhe Basha u përcaktua qëkur Berisha nisi ta merrte për fushatë parlamentare nëpër rrethe. Ç’donte ai si kryetar Bashkie i Tiranës të bënte fushatë në rrethe të tjera? E mori për të treguar se Basha është lideri i së ardhmes. Mua m’u duk një lojë e gjithë gara Basha-Olldashi. Që në momentin që Berisha dha dorëheqjen nga PD-ja, misioni i tij ishte i mbaruar dhe jo të riorganizonte ai garën.

Gazetari - Apo të rrinte Berisha vetë si kryetar partie, pavarësisht humbjes së zgjedhjeve?

A.Llakaj - Kam mendimin se Berisha nuk do të largohet kollaj nga PD-ja. Ai do të rrijë aty me mënyrën e vet. Sepse ka një gjë: Nëse ke një dhimbje në trup dhe shkon te mjeku, puna e parë që thotë mjeku është që të bësh analizat dhe nuk të përcakton menjëherë  diagnozën. Pasi merr fletën, thotë: Në bazë të analizave, ti ke këtë sëmundje. Ndërsa Berisha nuk bëri analizat, por vuri menjëherë diagnozën. Ndryshimet duhet të ishin thelbësore dhe jo aparenciale. 

Gazetari - Keni ndonjë emër tjetër nga PD-ja që ju e shihni të denjë për kryetar të PD-së?

A.Llakaj - Nuk kam ndonjë emër nga PD-ja, me gjithë respektin që mund të kem për ndonjë, askush nuk mund t’i vijë rrotull Sali Berishës. Sali Berisha ndërtoi një pushtet me emrin e vet dhe e ka thënë bukur Dash Shehi: Është Berisha i pari, janë 50 vende bosh, pastaj vijnë të tjerët. Duhet kuptuar: Në pemën që ka rritur Berisha në PD, nuk ka lënë kokrra të tjera të bien që të mund të bëhen “Sali Berishë”.

Gazetari - E keni imituar ndër vite Sali Berishën. Si do ta cilësonit marrëdhënien me këtë figurë: Miq apo armiq?

A.Llakaj - Asnjëherë nuk u bëmë miq me Berishën, por kurrë nuk u bëmë armiq.

Gazetari - Ju ka kërcënuar ndonjëherë për imitimin?

A.Llakaj - Personalisht Berisha nuk më ka kërcënuar ndonjëherë, ndërsa ka pasur fansa të tij që më kanë kërcënuar. Por vite më parë, diku para 20 vitesh. Me kalimin e kohës, edhe njerëzit e kanë kuptuar që me këdo që është në qeveri, Agroni do të mbajë qëndrim opozitar. Për shembull, unë kam miqësi me Ramën dhe ai duhet ta dijë se, sapo të jetë në krye të qeverisë, do të ketë përballë një Agron-opozitar, një artist-opozitar. Unë nuk mund të bëhem pjesë e qeverisjes, sepse unë e kam emrin “popull”.  

Gazetari - A do ta imitoni sërish Berishën tani që ka dhënë dorëheqjen?

A.Llakaj - Që në momentin që ai do konsumojë politikë, do të jetë pjesë e personazheve të mi.

Gazetari - Sa karaktere specifike keni imituar deri më sot?

A.Llakaj - Kam karaktere specifike rreth 37 personazhe të njohur nga politika, arti etj. D.m.th. janë figura që mbahen mend. 

Gazetari - Cili prej tyre ju ka dhënë më shumë popullaritet?

A.Llakaj - Personazhi që më ka dhënë më shumë popullaritet, patjetër që ka qenë Sali Berisha. Kjo edhe për shkak të tipit dhe karakterit që ai ka. Është një njeri që për 22 vjet, me forcën dhe karakterin e tij ka sunduar politikën shqiptare. Ka pasur kryesisht beteja që i ka fituar, me mënyrën e vet. Nuk ka rëndësi se si e qysh ka ndodhur. Për mua ka qenë politikani më i tonifikuar në këto dy dekadat e fundit. 

Gazetari - Po për Ilir Metën, çfarë do të thonit?

A.Llakaj - Për mua tregon se është një politikan shumë sportiv, shumë trim e cilësoj këtë dhe nuk tërhiqet. Në gjithë këto vite në politikë, vetëm 4 vite ka qenë në opozitë, vetëm në 2005-2009. Pastaj ka ditur që të rikuperohet fuqishëm. Duhet thënë edhe kjo: Rezultati pas zgjedhjeve të 23 qershorit vërtet ka qenë fryt i punës së LSI-së, por përfitoi deputetë edhe nga koalicioni me PS-në. Bëri lëvizje të bukur me bashkimin me PS-në. Meta është politikan që asnjëherë nuk duhet nënvlerësuar. Tip i thjeshtë, i komunikueshëm dhe bën diferencë.

Gazetari - Për të bërë diferencë në politikë, ky ishte edhe qëllimi i Kreshnik Spahiut…

A.Llakaj - Që të jem i sinqertë nuk është se kam ndonjë simpati për karakterin dhe personazhin e Spahiut. E kam cilësuar që në fillim një tollumbace që do të plaste në mënyrën më të shëmtuar, ashtu siç plasi. Ai ndërtoi një shtëpi pa themele. Spahiu u nisi me atë patriotizmin dhe nacionalizmin e madh, duke i vënë partisë një emër të bukur “Aleanca Kuq e Zi”, por që shpërtheu si flluskë sapuni. U zhgënjeva që kur e pashë Spahiun në atë lëvizje nacionaliste.

*   *   *

Një Shkëlzen

dhe për Edi Ramën!

Nga Mero Baze

Edi Rama ka bërë një sforcim të panevojshëm për të na mbushur mendjen se do ketë në qendër të vëmendjes Kosovën. Ka emëruar një publicist nga Kosova si këshilltar të tij për rajonin. Për shumë shqiptarë që nuk e njohin, quhet Shkëlzen Maliqi. Ata që e kanë parë në Tv duke prezantuar sondazhe, mendojnë se quhet Gani Bobi. I ndjeri Gani ka vdekur në vitet 90-të dhe ka qenë një filozof dinjitoz i Kosovës dhe pedagog në Universitetin e Prishtinës. Druaj se nuk do ishte kurrë mik me Shkëlzenin po të ishte gjallë. Në këtë pikë Edi Rama ja ka bërë një nder Shkëlzen Maliqit. I riktheu emrin. Shumë shqiptarë e dinin se quhej Gani Bobi! Po ashtu, dhe Gani Bobin e ka çliruar nga pesha e fajit për shkak të imazhit që i kanë dhënë me dallaveret e fushatave elektorale në Shqipëri.

Por, përtej kësaj ndjesie acaruese që ngjall kjo histori, Shkëlzen Maliqi nuk është një intelektual i madh dhe as një intelektual i pavarur, siç thotë Edi Rama në justifikimin e panevojshëm të emërimit të tij. Mbi të gjitha, Edi Rama nuk e ka të nevojshme të marrë këshilltar intelektualë të mëdhenj dhe të pavarur, se po të ishin të tillë, kam frik se nuk  do te shkonin të këshillonin Edi Ramën. Edi Rama ka nevojë për njerëz normalë, ekspertë, teknikë, apo dhe njohës të rajonit nga Shqipëria, që ka me shumicë. Biles disa dhe më socialistë se Rama. Intelektualët e mëdhenj apo të pavarur nuk është nevoja t’i kesh në staf. Ata janë pasuri e shoqërisë dhe mund të mësosh prej tyre dhe në distancë.

Shkëlzen Maliqi është një publicist i Kosovës, njeri i lexuar, që di të shkruajë, por që kurrë nuk di të bëjë histori me punën e vet. Nuk i them dot intelektual kosovar, pasi sa herë shoqëria e Kosovës ka pasur nevojë për mendimin dhe guximin intelektual, ky nuk është shfaqur askund. Ka qenë jugosllavi i fundit jo vetëm i Kosovës, por gjithë Jugosllavisë dhe u angazhuar si intelektual vetëm për shpëtimin e saj në kohën e reformatorit Ante Markoviç. Nuk i ka bërë ndonjë dëm Kosovës me jugosllavizmin e tij, por i ka bërë nder vetes duke krijuar një profil të moderuar dhe duke qenë pjesë e një shpure të sponsorizuar për të shmangur përplasjen shqiptaro- serbe në Kosovë. Ka një edukim të mirë arsimor, pasi është shkolluar në Beograd, ndërkohë që babai i tij ka qenë një nga drejtuesit e policisë serbe në Kosovë në kohën e lulëzimit të autonomisë së Kosovës. Kjo e bën shumë viskoz në të folmen në shqip dhe akoma më të sofistikuar në të shkruarën shqip.

Kontributet e tij publicistike në gazetarinë e Kosovës janë produkte momenti dhe ka shumë pak gjëra që mund t’i ngelen kohës.

Nuk është kurrsesi as i pavarur. Nuk di çi është tekur Ramës ta quajë të tillë, por vet Shkëlzeni bën shumë kujdes të jetë gjithmonë me dikë. Angazhimet e tij të pacipa duke shitur fytyrën në TV Klan për sondazhe që ja diktonte nga pas perdes Sandri me Kastriot Islamin, janë shembuj që ndajnë intelektualët dhe karakteret e pavarura nga njerëzit që shërbejnë për lekë. Në këtë pikë nuk duam avokat, se akoma nuk na ka ikur shija e keqe e asaj çfarë kemi parë më 2009 dhe 2011 në Tiranë.

Pa u zgjatur, dua të them se nuk ka arsye të debatojmë për diçka që nuk vlen. Të vetmin superioritet qe mund të ketë Shkëlzeni në raport me plot intelektualë të Kosovës apo Shqipërisë, është se njeh mirë serbishten  dhe Serbinë. Por, sot ka plot serbë mendjehapur që flasin mirë anglisht dhe nuk besoj se Rama ka nevojë për një përkthyes me Tadiçin apo Jeremiçin.

Por, nuk do t’ia vlente ta diskutonim lajmin për Shkëlzen Maliqin, sikur ai të mos zbulonte një pikë të fortë inferioriteti që Edi Rama ka në raport me Kosovën. I pavëmendshëm dhe ndonjëherë dhe rastësor, ai duhet të ulet një ditë, të mbyllë sytë, të shkundet dhe të mendojë se çfarë e lidh me Kosovën. Si një intelektual mendjehapur, artist dhe njeri që ka qejf protagonizmin, ai duhet të gjejë fillimisht “racën” e vet në Kosovë. Dhe e ka pas gjetur vite më parë, kur ai ishte idhull në Prishtinë. Rinia atje e donte për atë që bënte në Tiranë, jo për atë që mund të bëjë për Kosovën. Ai ishte popullor aty tek pjesa urbane e Kosovës, tek të rinjtë e shkolluar, tek ata që kishin nevojë të kishin një model heroi për protagonizëm dhe luftë personale. I futur më pas në llogaritë e karrierës politike për kryeministër, ai është bërë shpesh qesharak në Kosovë. Herë u afrohet atyre si mik i ngushtë i luftëtarëve, herë u shfaqet si një vlerësues i madh i jugosllavologëve, dhe herë- herë dhe si nacionalist që mendon dhe për Preshevën. Është një shtirje e panevojshme që nuk e ha njeri në Kosovë. Biles për këtë mund të humbasë dhe ata që e duan. Kosova e do Edi Ramën për atë çfarë ai mund të bëjë për Shqipërinë dhe modelin e personalitetit që mund të rrezatojë. Lidhjet e tij të shkurtra me Kosovën, pa dashur të përmend emra miqsh të tij dhe të mijtë, vetëm e dëmtojnë. Ai duhet të respektojë qeverinë legjitime të Kosovës, të mos bëhet palë në problemet e tyre të brendshme, të mos inkurajojë fenomene të shëmtuara si vjedhja e votave apo kufizimi i lirive, që mund te jenë vepra të qeverive, dhe të mos dëmtohet mbi të gjitha nga biografitë e miqve që shpall në Kosovë. Edi Rama është kryeministri i Shqipërisë dhe ai është dhe duhet të jetë miku i gjithë shqiptarëve të Kosovës. Atij i duhet një këshilltar të jetë i kujdesëshëm mos të lëndojë Kosovën me lidhjet e tij të shkurtra dhe jo një këshilltar për të cilin ky duhet të paguajë nga kredibiliteti i vet. Dhe, mbi të gjitha mendoj se nuk i duhet fare një këshilltar nga Kosova.

Unë e çmoj Shkëlzen Maliqin për aq sa vlen dhe nuk përtoj ta lexoj sa here që shkruan, siç bëj me plot emra publicistësh nga Kosova. Por, nuk ndjehem as i sigurt, as i nderuar dhe as i qetë, që kryeministri i vendit tim e shpall edhe këshilltar për rajonin, edhe intelektual të madh, edhe të pavarur. Kosova nuk ka nevojë të ketë një përfaqësues të saj në Tiranë pranë kryeminsitrit,  sic kishte në kohën e Milosheviçit në Beograd. Kosova ka në Tiranë kryeministrin e Shqipërisë. Të tjerët janë thjesht Shkëlzenër. Dhe mezi shpëtuam nga një emër i tillë!

http://www.gazetatema.net/web/2013/08/29/nje-shkelzen-dhe-per-edi-ramen/

Podesta Group

PODESTA GROUP

ME KËPUCË TË KUQE

*   *   *

SKANDALI “Podesta”,

 një avokati amerikane për një regjim që vret

Shqiptarët paguajnë miliona për një kompani që sipas ligjeve në SHBA duhet të kujdeset për imazhin e vendit tonë. Por lobistët e Berishës kujdesen për të mbrojtur shkeljet flagrante të demokracisë.

Nga Enton Palushi

Kur u prezantohet gazetarëve të huaj, John Anderson i Podesta Group kujdeset që të theksojë se nuk është zëdhënës i qeverisë shqiptare, por kujdeset për atë që shkruajnë mediat ndërkombëtare për të.

Por ky lobist i qeverisë shqiptare është më shumë se një zëdhënës i Sali Berishës. Me milionat e marra nga qeveria shqiptare për të rregulluar imazhin e saj, ai mbron hapur shkeljet flagrante të demokracisë në Shqipëri.

E-mailet që po botojmë më poshtë janë një dëshmi ulëritëse e shpërdorimit të parave tona, kundër interesave tona.

John Anderson, ish- gazetar i të famshmes Washington Post, tani punon si konsulent për median.

Dhe e nis direkt me zgjedhjet e 8 majit 2011, ku shqiptarët panë qartë dhe me transparencë se si dhunohej vullneti i tyre.

E-mailin e parë për gazetarët e nis dy ditë përpara zgjedhjeve, përmes asistentit të tij.

Qëllimi është që t’i tregohet mbarë botës se qeveria shqiptare po përgatit zgjedhje të shkëlqyeshme.

Që në fillim ai thekson se kodi zgjedhor është shumë i mirë, por gjithçka varet nga implementimi dhe angazhimi i opozitës.

Më pas ai citon zgjedhjet e vitit 2009 si të suksesshme dhe shton se që prej atëherë janë bërë përmirësime të ndjeshme.

Kulmi arrin kur Anderson u bën me dije mediave të huaja se qeveria e Berishës ka vetëm një qëllim, që të garantojë zgjedhje të lira dhe të ndershme dhe po punon fort në këtë drejtim.

E më pas, kur zgjedhjet nisin të shfaqin probleme, sidomos në Tiranë, Anderson u nis një e-mail të dytë gazetarëve, më 15 maj.

Ironia arrin kulmin kur ai u thotë atyre se këto zgjedhje janë nga më transparentet që ka bërë ndonjëherë. Ai thotë se të gjithë votat po numërohen përballë kamerave dhe dhjetëra numëruesve, si rrallë në ndonjë vend në planet.

Anderson nuk përmbahet, madje u thotë gazetarëve se këto vonesa në nxjerrjen e rezultatit po vijnë për ironi për shkak të teknologjisë dhe transparencës.

Dy herë rresht ai u kërkon gazetarëve që të mos nxitohen për rezultatin në Tiranë, pasi është vetëm KQZ që e nxjerr atë.

Të mos harrojmë se ishte pikërisht KQZ ajo që mbajti peng rezultatin derisa u gatua manipulimi.

Anderson tallet njësoj si Berisha kur thotë se këto zgjedhje janë njësoj si në Florida të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ku pati një garë të ngushtë për zgjedhjen e presidentit në vitin 2000.

Në mbyllje ai citon deklaratën e ambasadës amerikane se këto zgjedhje kanë qenë një fitore e demokracisë.

Por ndërsa Anderson thotë se ai nuk është zëdhënës i qeverisë, në rastin e 21 janarit luan rolin e Erla Mëhillit, pasi u shpërndan gazetarëve të huaj një deklaratë të vetë zëdhënëses së Berishës.

Deklarata e Mëhillit është në anglisht dhe është teksti që është lexuar më 23 janar 20011.

Është një nga deklaratat më të rënda me sulme ndaj ish-kryeprokurores Ina Rama, e cila kishte kërkuar që të arrestoheshin drejtuesit e Gardës, por Berisha nuk e pranoi një gjë të tillë.

E-maili i parë- 6 maj 2011

Letra e parë shpërndahet nga Tim Kopper, që është asistenti i John Anderson të Podesta Group.

Në letër, Anderson kërkon falje që nuk e ka nisur vetë e-mailin.

“Unë jam John Anderson, ish- gazetar i “Washington Post”, tani konsulent i medias pranë Podesta Group në Uashington. Së fundmi kompania ime është punësuar nga Shqipëria për ta ndihmuar në marrëdhëniet me publikun. Po ju shkruaj sot për shkak të zgjedhjeve të së dielës,” thuhet në nisje të e-mailit.

“Nuk jam zëdhënës i qeverisë dhe nuk flas kurrë me regjistrim. Komunikimet e mia nuk duhet të citohen. Unë jam një lehtësues që të bëj të mundur që ju merrni informacionin e nevojshëm nga qeveria dhe që të kuptoni se cilat janë qëndrimet e qeverisë, në mënyrë që të raportohen në mënyrë të ndershme dhe të kujdesshme”, shkruan Anderson.

Më pas ai shkruan disa gjëra që duhet të dinë gazetarët për zgjedhjet e së dielës.

Më poshtë janë disa mendime të Podesta Group:

“-Implementimi i suksesshëm i kodit zgjedhor varet nga angazhimi dhe pjesëmarrja e të gjitha partive politike, përfshi opozitën.

-Pavarësisht sfidave të mbetura, Shqipëria ka bërë progres domethënës. Përpjekjet e qeverisë njihen nga komuniteti ndërkombëtar, nga BE dhe nga grupe të ndryshme të shoqërisë civile.

-Ligji i ri zgjedhor prezanton ka sjellë disa ndryshime si regjistrimi elektronik i votuesve dhe procedura e identifikimit, në mënyrë që të eliminohen manipulimet.

-OSBE/ODIHR i vlerësoi zgjedhjet e vitit 2009 duke thënë se kanë bërë progres të dukshëm sa i përket regjistrimit të votuesve dhe procesit të identifikimit, kuadrit ligjor, etj.

-OSBE theksoi se KQZ i ka përgatitur dhe administruar zgjedhjet në mënyrë profesionale dhe ka ndërmarrë disa hapa për të rritur transparencën e procesit.

-Pas zgjedhjeve, në mënyrë që të adresohen shqetësimet e opozitës dhe për të zgjidhur të tjera sfida, qeveria në bashkëpunim me opozitën kanë rënë dakord që të ngrenë një komision parlamentar për të hetuar mosmarrëveshjet për zgjedhjet e vitit 2009.

-Qeveria po punon fort për të garantuar zgjedhjet më të lira, më të ndershme dhe më transparente të dielën. Ky është i vetmi interes gjatë fushatës së sivjetshme.

-Sa u përket zgjedhjeve të majit 2011, OSBE/ODIHR ka vënë re përmirësohet e nevojshme.

1.KQZ ka bërë progres për miratimin e rregullave për përgatitjen e zgjedhjeve, përfshi printimin e fletëve të votimit dhe përcaktimin e procedurave të numërimit.

2.Shumica e Komisioneve Zonale Zgjedhore duket se punojnë në mënyrë eficente dhe në mënyrë kolegjiale, pa probleme madhore.

3.Mediat e monitoruara ofrojnë mbulim intensiv të fushatës zgjedhore.

4.Disa zyrtarë të qeverisë, veçanërisht kryeministri dhe presidenti, kanë bërë apele për një fushatë paqësore dhe në përputhje me ligjin.”

E-maili i dytë, 15 maj 2011

E-maili i dytë shpërndahet nga vetë John Anderson dhe vjen pas votimeve.

“Përshëndetje të gjithëve dhe më falni për ndërprerjen. Siç e dini, unë ndihmojë qeverinë shqiptare që të jetë e pranishme në median ndërkombëtare. Ky e-mail është një sfond, por shumica e informacionit mund të gjendet publikisht.

Ju bëj thirrje të gjithëve që të tregoni kujdes në raportimin e rezultateve finale në Shqipëri. Të gjithë duan ta quajnë një garë dhe të gjithë duan ta bëjnë të parët- por KQZ është autoriteti dhe ata nuk e kanë deklaruar AKOMA fituesin. Ka qenë një proces i gjatë dhe i ngadaltë. Por ka qenë i jashtëzakonshëm. Shpresoj që të keni pasur një shans të dielën të shihnit votat duke u numëruar në TV5, që është transmetuar live në të gjithë botën. Ishte e jashtëzakonshme dhe një demonstrim transparent i demokracisë. Si reporter, kam mbuluar zgjedhjet që nga SHBA, në Teheran, nga Franca në Bagdad, dhe nuk mbaj mend që të kem parë diçka të tillë, ku votat shihen qartë dhe numëruesit i ndajnë ato një nga një duke u monitoruar nga dhjetëra njerëz, gazetarë, ambasadorë dhe të tjerë.

Mos u përfshini nga emocionet që të jepni një gjykim- tabulimi është akoma në rrugë e sipër. Ambasadori i OSBE ka thënë se ka fituar demokracia. Do ishte e rrugës që ta lëmë procesin që të ecë vetë,” shkruan Anderson.

Më pas ai shkruan për zgjedhjet në Tiranë: “Është ironike, por standardi i lartë i transparencës dhe ndershmërisë po kontribuon në shtyrjen e daljes së rezultatit final. KQZ NUK ka deklaruar një fitues tani. Kjo nuk është diçka unike në Shqipëri, është më shumë diçka që vjen si shkak i garës së ngushtë. Rikujtoni zgjedhjet presidenciale të vitit 2000 në SHBA, ku rezultatet ishin në dyshim për ditë të tëra për shkak të numërimit të kontestuar dhe votave të ngushta në Florida. Dhe procesi në Tiranë po vëzhgohet nga afër nga vëzhgues të huaj, që po bëjnë thirrje për durim. Sipas një deklarate të ambasadës amerikane, “kjo ka qenë një fitore e demokracisë shqiptare dhe popullit shqiptar. Të dy palët pretendojnë fitoren, kështu që është veçanërisht e rëndësishme të pritet rezultati që të certifikohet në përputhje me kodin zgjedhor”.

E-maili i tretë- 23 janar 2012

Ndërkohë në e-mailin e tretë, John Anderson nuk lodhet, por u shpërndan në anglisht mediave deklaratën e bërë nga zëdhënësja e Berishës, Erla Mëhilli, për të kundërshtuar urdhrat për arrestimin e gardistëve të përfshirë në vrasjet e 21 janarit.

“Kryeministri, duke garantuar qytetarët në vendosmërinë e qeverisë për respektimin e plotë të pavarësisë së gjyqësorit dhe zbatimin e ligjit, informon shqiptarët se Prokuroria e Përgjithshme, gjatë këtij viti, jo vetëm që nuk ka marrë asnjë masë ndaj atyre që organizuan, sponsorizuan dhe realizuan sulmin ndaj Këshillit të Ministrave, por në prokurori janë prishur, zhdukur dhe shitur prova dhe dëshmi të shumta të këtij hetimi.

Prokurorja e Përgjithshme, siç dihet tashmë ka bashkërenduar që në fillim këtë proces me kreun e PS-së, duke e informuar atë me hollësitë më të mëdha për shkaqet e dështimit të aktit antikushtetues.

Gjatë një viti e deri sot, nuk ka asnjë të penalizuar nga organizatorët dhe sponsorizuesit e aktit antikushtetues të 21 Janarit 2011, as dhe për ata që montuan dhe shpërndanë videon që tregonte Kryeministrin të implikuar në çështje që nuk kishin asnjë lidhje me të. Po kështu, janë të lirë të gjithë ata që në dhjetëra raste, pohuan me shkrim se kishin ardhur të paguar për të rrëzuar qeverinë, ata që me hunj, gurë, shishe molotov, sulmuan dhe plagosën qindra policë dhe gardistë, ata që morën veturën dhe thyen me të derën e oborrit të Këshillit të Ministrave, me qëllim që të pushtohej ndërtesa e Këshillit të Ministrave.

Kryeministri konsideron se me qëndrimin e saj ndaj organizatorëve, sponsorizuesve dhe ekzekutorëve të sulmit të dhunshëm prej pesë orësh ndaj Këshillit të Ministrave, Prokurorja e Përgjithshme dëshmon se ajo vetë, për mandatin e saj të dytë, ishte element thelbësor i skenarit të 21 janarit 2011,” thuhet në deklaratën e Mëhillit.

Aktivisti shqiptaro- amerikan, Geri Kokalari, i shkruan drejtuesve të Podesta Group

Zotërinj,

Në vëmendjen time ka ardhur fakti se Podesta Group është regjistruar sipas Aktit të Regjistrimit të Agjentëve të Huaj si përfaqësuese e Republikës së Shqipërisë. Në këtë mënyrë, unë nënkuptoj se përgjegjësia juaj është që të avancojnë interesat e Republikës së Shqipërisë për të bërë që të përfitojnë njerëzit në Shqipërisë, dhe në aplikimin tuaj nuk thuhet gjëkundi se ju duhet të punoni për të avancuar axhendën personale të kryeministrit Sali Berisha.

Megjithatë, raportimet e fundit në media në Shqipëri sugjerojnë se firma juaj mund të jetë duke punuar për të avancuar interesat e kryeministrit Sali Berisha dhe Partisë Demokratike sa i përket zgjedhjeve parlamentare të parashikuara për më 23 qershor 2013. Nëse këto raporte qëndrojnë, do të thotë se firma juaj do jetë duke shkelur ligjet e SHBA. Po ashtu do ishte edhe dhunim i ligjeve shqiptare nëse fondet e qeverisë shqiptare përdoren për të çuar përpara ambiciet e Berishës. Shpresoj që këto akuza nuk janë të bazuara në fakte.

I kujtoj Podesta Group se ju përfaqësoni interesat e popullit shqiptar, jo të Sali Berishës. Nëse vërtetohet se ndonjë nga veprimet tuaja dhunon rregullat e Aktit të Regjistrimit të Agjentëve të Huaj, organizata ADA do të sigurojë që ndaj jush të ketë sanksione.

Sa i përket një çështje tjetër, Pattong Boggs së fundmi këshilloi qeverinë shqiptare për privatizimin e dështuar të Albtelekomit. Si pjesë e procesit u deklarua se American Chartered Bank në Çikago ka lëshuar një garanci prej mbi 100 milion dollarë në favor të Vetro Silk Road, një kompani e kontrolluar nga një bashkëpunëtor i afërt i Berishës. Duhet të informoheni se kam qenë përgjegjës për ekspozimin e faktit se një garanci e tillë bankare nuk ekzistonte.

Bregu dërgon një e-mail alla- Podesta për ndryshimin e KQZ (por ngatërron kodin me KQZ-në)

Ministrja e Integrimit, Majlinda Bregu, u ka shkruar një letër zyrave diplomatike të Shqipërisë në vendet e huaja, për çështjen e ndryshimeve në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve.

Bregu, që u shkruan diplomatëve si koordinatore e fushatës së Partisë Demokratike, me një anglishte të çalë, që në fillim ngatërron Kodin Zgjedhor me Komisionin Qendror të Zgjedhjeve.

“Kodi Zgjedhor është projektuar për të siguruar balancën politike, duke siguruar se mazhoranca qeverisëse dhe opozita të kenë një zë, por është dhe ka qenë gjithmonë një institucion bipartizan. Nuk është një sistem apolitik dhe nuk është projektuar kurrë për të qenë i tillë,” shkruan Bregu që në fillim pas sqaruar se bëhet fjalë për KQZ-në.

“Balanca politike është rekomanduar fillimisht nga OSBE/ODIHR dhe është themeli i marrëveshjes së vitit 2003. Kjo balancë shtrihet në të gjitha nivelet e administrimit zgjedhor,” vijon më tej Bregu.

Ministrja e Integrimit shkruan se për më tepër ka deklarata kontradiktore mes përfaqësuesve të opozitës së re.

Ajo thotë se në dhjetor të vitit 2012, deputetja e PS, Ermonela Felaj deklaroi se anëtari i KQZ, Ilirjan Muho, është zgjatimi i Ilir Metës në KQZ. “A nuk ishte anëtari i Ilir Metës në KQZ ai që votoi kundër heqjes së mandatit në qarkun e Beratit,” citon Bregu Felajn.

Ministrja e Integrimit shton se vetë Muho ka pranuar se është kandidaturë politike, pasi ai është shprehur se është pjesë e koalicionit të opozitës, duke shkatërruar termin apolitik.

“Balanca duhet të rikthehet, në mënyrë që qytetarët të sigurohen për zgjedhje të lira dhe të ndershme, ku të dëgjohet zëri i tyre,” mbyll letrën Bregu.

http://www.gazetatema.net/web/2013/04/15/skandali-podesta-nje-avokati-amerikane-per-nje-regjim-qe-vret/

*   *   *

Berisha: Heqjen e vizave me SHBA-në 

do e mundësojë Podesta

Kryeministri Berisha, duke folur mbrëmjen e djeshme në “Top Story”, është shprehur i bindur për heqjen e vizave me SHBA-në. Këtë gjë, sipas tij, do e bëjë të mundur kompania lobuese Podesta.

“Kam thënë do heqim vizat me BE, i hoqëm sepse i kisha llogaritur. Edhe këtë e kam llogaritur. Me këtë punë po merret Podesta. Të garantoj se po merret dhe na jep këshilla se cilat janë hapat që duhet të merren për liberalizimin e vizave. Kongresi amerikan është shumë i rëndësishëm për këtë proces. Podesta po lobon në favor të një kombi mik që janë shqiptarët. Podesta po merret me promovimin e potencialeve të Shqipërisë. Është një lobist nga më të fuqishmit”, ka thënë Berisha, edhe pse ambasada amerikane në Tiranë e ka qartësuar që Shqipëria është shumë larg kritereve për heqjen e vizave me SHBA-të.

Ndërkohë, duke u ndalur tek ftohja e marrëdhënieve me Arvizunë, Berisha ka thënë se ai interesohet vetëm për marrëdhëniet zyrtare: “Se pari unë jam kryeministër, unë kam qenë kryetar i opozitës. Marrëdhëniet personale janë krejtësisht dytësore, ose tretësore. Unë jam njeriu i marrëdhënieve zyrtare dhe po të garantoj se në çdo kohë marrëdhëniet e mija zyrtare me qeverinë amerikane kanë qenë të mira. Unë nuk e ndërtoj punën mbi marrëdhëniet personale. Unë jam njeriu i marrëdhënieve zyrtare. Personalja është personale. Unë jam njeri i lirë në personale. Unë i respektoj njerëzit dhe nuk do gjesh njeri që të vijë të thotë se ai nuk më respekton”, tha Berisha.

http://www.gazetatema.net/web/2013/06/21/berisha-heqjen-e-vizave-me-shba-ne-do-e-mundesoje-podesta/

*   *   *

Berisha i jep me urgjencës Podestës 400 mijë dollarë pas kritikave të ambasadorit Arvizu

Nga Muhamed Veliu, Top Channel

“Nuk mendoj se ka njeri që do të donte një vendim apo veprim që do ta vendoste Shqipërinë në rrugën e përplasjes me SHBA dhe komunitetin ndërkombëtar; sepse synimi këtu, objektivi janë zgjedhje të lira dhe të ndershme. E gjitha ka të bëjë me procesin, nuk ka të bëjë me rezultatin.”

Kjo ishte deklarata e ambasadorit amerikan, Aleksandër Arvizu, ditën kur Kuvendi shkarkoi Ilirian Muhon si anëtar të KQZ-së.

Pesë ditë më vonë, qeveria miratoi me urgjencë një vendim për prekjen e fondit rezervë në shumen prej 40 milionë lekësh të reja ose 400 mijë dollarë.

Vendimi është propozuar prej Ministrisë së Integrimit dhe jo asaj të Financave, dhe emergjenca për të cilën qeveria do të përdorte këto fonde ishte lobimi në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Top Channel ka mundur të sigurojë përmes burimeve të tij në ministrinë e Financave këtë vendim të Këshillit të Ministrave të datës 19 prill 2013, në të cilin thuhet se: “Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës, neneve 5 dhe 45 të ligjit për Menaxhimin e Sistemit Buxhetor si dhe nenit 13 të ligjit për Buxhetin, me propozim të Ministrisë së Integrimit, Qeveria vendosi akordimin e 40 milionë lekëve Kryeministrisë”.

Paratë, sipas VKM-së së miratuar, do të përdoren për shërbime në fushën e kërkimeve ligjore dhe lobizmit për forcimin e marrëdhënieve mes Republikës së Shqipërisë dhe Shteteve të Bashkuara.

Vendimi ka hyrë në fuqi menjëherë, çka do të thotë që paratë kanë qenë të gatshme për t’u përdorur një muaj më parë.

Aktualisht Qeveria shqiptare ka marrëdhënie ligjore lobimi me dy kompani amerikane, Podesta Grup dhe Patton Boggs, të cilat kanë qenë shpeshherë në qendër të polemikave pasi lobimi më së shumti është zhvilluar në Departamentin e Shtetit për zbutjen e qëndrimeve kritike të tij ndaj qeverisë shqiptare lidhur me situatën e brendshme politike në vend dhe gjendjen e demokracisë.

Dhe këto para do të përfundojnë sërish për këto dy kompani, të cilat janë të përfshira aktualisht në fushatën zgjedhore të kryeministrit Berisha dhe partisë së tij.

E kur marrëdhëniet e kryeministrit me Shtetet e Bashkuara kanë pësuar një ftohje të dukshme pas veprimeve të njëpasnjëshme të tij që kulmuan me shkarkimin e një anëtari të KQZ-së dhe refuzimit të apelit për të gjetur një zgjidhje kompromisi të krizës së krijuar në këtë komision.

Ndoshta mund te jetë rastësi, që pothuajse në të njëjtën ditë me miratimin e vendimit të qeverise, kompania Podesta, përmes një e-maili informues, dërguar mediave ndërkombëtare, merrte në mbrojtje qeverinë shqiptare dhe kishte hequr komentet kritike pikërisht për çështjen e KQZ-së të Drejtorit për Euroazinë në Departamentin e Shtetit, Xhonatan Mur. Pas publikimit në media të këtij e-mail, Podesta u tërhoq dhe deklaroi se ishte një gabim, të cilin e kishte korrigjuar më pas.

Por Lëvizja Socialiste për Integrim deklaroi se kishte më shumë se dyshime që gabimi të kishte qenë i qëllimshëm, duke thënë se ekzistojnë mjaft raste të tjera që dëshmojnë se Podesta po ndërhyn në politikën e brendshme, dhe përmes parave të taksapaguesve shqiptarë, po lobon politikisht për njërën palë, e cila në këtë rast është ajo e qeverisë.

http://www.gazetatema.net/web/2013/05/14/berisha-i-jep-me-urgjences-podestes-400-mije-dollare-pas-kritikave-te-ambasadorit-arvizu/

*   *   *

“Ambasadorja” e Podestës, 

me urgjencë në Tiranë për zgjedhjet

Nga Muhamed Veliu, TCH

‘Podesta Grup’, e cila lobon në Uashington për llogari të qeverisë shqiptare, e paguar deri më tani mbi 1 milion euro nga paratë e taksapaguesve shqiptare, ka sjellë si përfaqësuese të saj një ish-zyrtare të lartë të Departamentit Amerikan të Shtetit.

Top Channel ka zbuluar se Bay Fang, e cila ka punuar që prej vitit 2011 deri në maj të 2013-ës si zëvendës/asistente në byronë e Europës dhe Euroazinë, ka mbërritur në Tiranë 1 javë më parë.

Lajmit të punësimit të saj prej ‘Podesta Grup’ i ka kushtuar një shkrim të veçantë revista amerikane “Foreign Policy” me titull “Podesta Grup rrëmben zëvendës/asistentet e Departamentit të Shtetit”.

Nga artikulli mësohet se Fang e ka lënë Departamentin Amerikan në fund të muajt maj dhe ka nisur punën më datën 3 qershor për ‘Podesta Grup’.

Dhe menjëherë disa ditë më pas ajo dërgohet me urgjencë në Shqipëri, në një kohë kur kishte nisur fushata elektorale dhe marrëdhëniet mes kryeministrit Berisha dhe kryediplomatit amerikan, Arvizu, kanë hyrë në një klimë të acartë.

Ardhja e saj në Tiranë ngre një sërë pikëpyetjesh për Bay Fang dhe vetë Departamentin Amerikan të Shtetit si ish-punëdhënës i Fang.

Detyra që ka marrë Fang nga punëdhënësi i ri, Toni Podesta, është një konflikt interesi dhe në kundërshtim me ligjet amerikane për nëpunësit shtetërorë që lënë detyrat shtetërore.

Ky ligj njihet si “one-year cooling-off period” (një periudhë prej një viti ftohje).

Le t’i referohemi ligjit që thotë: “Një vit ndalesë përfaqësimi, ndihme apo këshillim të qeverive apo partive politike të huaja në praktikat ndërkombëtare me qëllim influencimin e një vendimi të marrë nga agjencitë e Departamentit Amerikan. Por nuk ka ndalesë në këshillimin e një korporate ndërkombëtare për qëllime komerciale”.

Ky kufizim, i ashtuquajturi “një periudhë prej një viti ftohje”, përgjithësisht kufizon kontaktet me agjencinë, duke përfshirë kontaktet që lidhen me legjislacionin e politikave, vendimet e personelit ose ndonjë çështje tjetër zyrtare.

Kjo është e specifikuar në ligjin 18 U.S.C. 207(d), ku është sanksionuar qartësisht se i ashtuquajturi “Një periudhë prej një viti ftohje”, përfshin ish- Sekretarët Amerikanë të Shtetit dhe të gjithë ish- punonjësit e nivelit të lartë, ku padyshim kjo kategori përfshin edhe Bay Fang, e cila ka punuar në një seksion që ka pasur nën mbikëqyrje edhe Shqipërinë në Departamentin e Shtetit, ndërsa tani punon në Shqipëri për një krah politik të angazhuar në një betejë zgjedhore.

Pikërisht për këtë konflikt të pastër interesi të Bay Fang, Top Channel i kërkoi një prononcim disa ditë më parë zyrës së shtypit në Departamentin Amerikan, përfshi Filip Riker, zëvendësndihmëssekretari i Shtetit për Evropën dhe Euroazinë, Jonathan More, drejtor për Europën Qendrore dhe Jugore dhe ambasadorit Arvizu.

Deri tani Departamenti i Shtetit nuk i është përgjigjur interesimit të Top Channel, ndërsa në mënyrë jozyrtare është thënë se kjo çështje po diskutohet.

Gjithashtu edhe vetë protagonistja e këtij lajmi, Bay Fang, ende s’i ka dhënë përgjigje kërkesës së Top Channel për një intervistë në lidhje me këtë çështje.

Zonja Fang është parë në hotelet luksoze të Tiranës, ku ka vendosur kontakte me përfaqësues të misioneve të huaja të vëzhgimit si edhe me korrespondentët e shtypit ndërkombëtar, në kuadër të detyrës si përfaqësuese e Podestës.

Kush është Bay Fang?

Pas një karriere 11-vjecare në gazetari si korrespondente e çështjeve diplomatike e gazetës ‘Chicago Tribune’ gjatë luftërave në Afganistan dhe Irak, ajo punësohet në vitin 2009 nga DASH si këshilltare komunikimi në Afganistanin jugor.

Më pas ajo kthehet në Uashington ku punon për byronë e Euro-Azisë, e cila mbulon edhe Shqipërinë.

Ndërsa që prej 3 qershorit ajo mban rolin e strategjistes në ‘Podesta Grup’.

http://www.gazetatema.net/web/2013/06/21/ambasadorja-e-podestes-me-urgjence-ne-tirane-per-zgjedhjet/

*   *   *

Shërbimet e fundit të “Podesta” 

zbulohet kontrata 360 mijë $

Qeveria “Berisha” ka përdorur arkën e shtetit për të paguar kompaninë “Podesta”, në këmbim të asistencës së ofruar për fushatën elektorale të 23 qershorit. Në këtë drejtim janë përdorur paratë e taksapaguesve shqiptarë, pasi kjo kompani e ka kryer këtë shërbim në mënyrë intensive, pikërisht në muajin e fushatës së zgjedhjeve të 23 qershorit. Gazeta “Shqip” ka zbuluar shpenzimet e kryera nga kontrata e qeverisë në ikje, e cila është firmosur në një vit zgjedhor. Vlera e pagesës në arkën e “Podesta”-s është 360 mijë dollarë amerikanë për një periudhë 6-mujore. Ashtu si dhe në të gjitha kontratat e tjera të zbuluara nga gazeta “Shqip”, ajo mes “Podesta”-s dhe qeverisë “Berisha” ka si qëllim kryesor forcimin e marrëdhënieve ndërmjet SHBA-së dhe qeverisë shqiptare, pa pasur në konsideratë një kauzë, apo një finalizim të ndonjë projekti, si p.sh. konkretizimin e marrëveshjes mes dy qeverive, apo përfitimin e ndonjë fondi të posaçëm nga qeveria e SHBA-së.

http://www.gazetatema.net/web/2013/08/25/sherbimet-e-fundit-te-podesta-zbulohet-kontrata-360-mije/

*   *   *