Një thirrje e
“befasishme” e deputetit Sali Berisha për hetimin dhe dënimin e krimeve serbe
në Kosovë përmes një komisioni të posaçëm të OKB-së, shkaktoi dje reagimin e
ish-truprojës së tij Izet Haxhia, me një reagim në facebook. Faktikisht ky
patriotizëm pas të vjeli, erdhi si “ngacmim” ndaj mbërritjes në finalen e
kandidatëve për sekretar të Përgjithshëm të OKB-së, të ish ministrit të jashtëm
serb Vuk Jeremiç.
Po pasqyrojmë më
poshtë reagimin e parë të Izet Haxhisë:
“Na paska kërkuar “patrioti” i madh, dhandrri
i Serbisë e i biri biologjik i partizanit serb që u strehua në kullën e tij në
Viçidol në vjeshtën e vitit 1943, të dënohen krimet serbe në Kosovë e të
krijohet një komision i posaçëm në OKB për hetimin e tyre. A ka hipokrizi më të
madhe se të dëgjosh një deklaratë të tillë nga ai që ndoqi e persekutoi,
burgosi e zhduku me SHIK-un e tij famëkeq, luftëtarë e patriotë, pjesëtarë të
bërthamave të para të rezistencës kundër pushtuesit serb të strehuar në atdheun
mëmë, që u futi armë me anë të SHIK-ut në shtëpitë ku banonin, ku i spiunoi po
me anë të SHIK-ut e bashkëpunëtorëve shqiptarë në Kosovë tek patronët e tij
serbë. Flet për krime e genocid ndaj shqiptarëve ai që u bë arteria kryesore e
makinës vrasëse të Milosheviçit, duke e furnizuar me naftë e armë. Harroi ky i
paftyrë se nën petkun e trafikimit të armëve relike në Norvegji, dërgoi
tonelata armatim për paramilitarët e vëllait të tij biologjik Radovan Karaxhiç
për të vrarë civilët në Bosnje. Harroi që me anë të firmës së partisë së tij
“Shqiponja” ndërtoi në çdo km në veri nga një karburant që dërgonte naftë pa
ndërprerje për vëllain e tij, vrasësin e shqiptarëve Milosheviçin. Harroi kur
takohej fshehurazi në Krans Montana me ministrin e jashtëm serb dhe nga ana
tjetër për t’u dukur si “patriot” i madh dilte e deklaronte se duhej bombarduar
Beogradi. O Tempora o Mores. Çfarë hipokrizie që na dëgjojnë veshët këto 26
vjet nga ky njeri. Dhe duke menduar se ka akoma patriotë budallenj që i besojnë
“patriotizmit” të këtij bastardi, në Kosovë e Shqipëri, kur flamurin e
nacionalizmit e marrin sharlatanë të tipit Kreshnik Spahiu që ushqehet me
paratë e një terroristi si Gulen, mendoj se dita e arritjes së aspiratës sonë
për bashkim kombëtar është akoma e largët”.
Akuzat e forta të Izet Haxhisë ndaj ish
presidentit -kryeministrit-kreut të PD-së Berisha janë bërë prej kohësh
publike. Por nuk mund të mos ngjallnin kureshtje në këtë tekst të Izetit,
veçanërisht pjesët: “dhandrri i Serbisë e i biri biologjik i partizanit serb që
u strehua në kullën e tij në Viçidol në vjeshtën e vitit 1943”, dhe në vijim,
“vëllai i tij biologjik Radovan Karaxhiç…”.
DITA kontaktoi me Izetin për ta pyetur se
çfarë nënkuptonte ai me këtë “lojë fjalësh”; a mos ishte një romuz për shkak të
ngjashmërisë vërtet të dukshme mes Berishës dhe Karaxhiçit? Izet Haxhia na
dërgoi sqarimin e mëposhtëm, që vërtet do ta vërë lexuesin në mendime:
“Ja si qëndron çështja. Unë e kam dëgjuar me
kohë historinë që do ju tregoj më poshtë, por nuk e besoja. Thoja me vete është
shpifje komunistesh, por në fakt këtë ma ka rrëfyer një i afërm i fisit
Berisha, një burrë i moçëm që është dhe i afërm i imi.
Historia ka qenë kjo.
Në vjeshtën e vitit 1943 një partizan i plagosur serb ishte strehuar për disa
muaj në kullën e Berishajve në Viçidol. Pasi e merr veten ky partizani, lind
një afeksion me nënën e Saliut, asokohe vajzë e re. Kini parasysh një zonë të
izoluar, ku i jati i Salës shkonte me bagëtitë gjithë ditën dhe vinte në
mbrëmje…
Por kjo lidhje diktohet
nga Zeqir Halili, xhaxhai i Saliut, që ka qenë një burrë i mençur dhe
diskutojnë një darkë me burrat e tjerë të fisit, për ta vrarë partizanin serb
që u kishte prekur nderin. Kjo bisedë dëgjohet nga Sheqerja, e ëma e Salës, e
cila njofton partizanin serb që të largohet menjëherë. Zeqiri merr pushkën e
hap zjarr nga penxherja, në dhomën ku flinte partizani serb. Por shtiu mbi
krevatin bosh. Ai ia kishte mbathur pas njoftimit në kohë.
Duke lidhur disa fakte,
dhe duke pasur parasysh që ky partizani serb (serbo-boshnjak) ka qëndruar në
muajt shtator-tetor e nëntor në kullën e Berishës në vitin 1943, e kuptojmë
arsyen e ndryshimit të ditëlindjes së Berishës. Ai është lindur në të vërtetë
në 1 korrik 1944, por më pas e shënoi 15 tetor 1944….
Po ju them dhe këtë:
Ndoshta Berisha i trembur nga ngjashmëria e tmerrshme që kishte me Radovan
Karaxhiçin, i cili fati e kishte bërë të ishte i biri i një partizani serb nga
Bosnja që ishte strehuar në kullën e Berishajve në Viçidol në atë vjeshtë të
1943-it…
Si është puna me të
atin e Radovanit? Ai ka qenë një çetnik, por në fakt bashkëpunëtor i
kundërzbulimit partizan të Titos, OZNA (pastaj UDB) që e përdori këtë të jatin
e Radovanit për të futur në kurth çetnikët serbë pas luftës, sepse në atë kohë
Tito po i luftonte çetnikët nacionalistë që i rrezikonin pushtetin. Ka dhe një
fakt, kur ka filluar të merret me politikë Radovan Karaxhiçi, janë ngritur
çetnikët që ishin në diasporë dhe i kanë thënë që babai jot (i Radovanit) ka
futur në kurthin e UDB-së Drazha Mihajlloviçin, që ishte shef i çetnikëve dhe u
pushkatua nga Titoja në 1946…”
Nga disa verifikime në
internet, del se babai i Radovanit të lindur në 19 qershor 1945, Vuko Karaxhiç,
vërtet ka qenë në fillim me çetnikët, dhe “në mënyrë të pakuptueshme më vonë
kaloi me partizanët… Ai u martua me Jovankën 20 vjeçare në vitin 1943, me të
cilën pati pesë fëmijë… Pas lufte bëri 5 vjet burg pastaj u lirua…”.
* * *
