Çfarë donte të thoshte Strazimiri me “pensionin e Kolës”?!

Besoj të gjithëve ju kujtohet deklarata e famshme e Gent Strazimirit, ish-zëvendësministër i Brendshëm në kohën që u vra deputeti Fatmir Xhindi dhe 4 policët agjentë specialë nga Dritan Dajti në Durrës, ku sulmonte nëpërmjet Facebook ambasadorin amerikan Aleksandër Arvizu. Të gjithëve iu bëri përshtypje gjuha e përdorur, por askush nuk kuptoi batutën e fundit, pasi iu duk thjesht e ulët. 

Duke iu përgjigjur pyetjes së dhënë nga Arvizu në emisionin Top-Story nëse kryetari i Puçit të 21 Janarit, Gent Strazimiri, i gjeti fajtorët, ky i fundit bëri lojëra fjalësh me celula dhe anti-celula, duke harruar se ambasadori në fakt i shpëtoi kokën Berishës me frazën “burrë shteti”. Dhe në fund përdori batutën që në fakt sot kuptojmë se ka qenë një kod i pastër kriminal; ”T’ma gëzosh pensionin shoku Kole!”. 

Pyetja që lind është; Pse Strazimiri përdori emrin Kole dhe jo fjala vjen Fiqo, Qani, Dedë etj…. një lukuni emrash shqiptarë.?!. 

Mbase ditët e sotme ambasadori që ende nuk ka ikur (për PD-në ai iku që në muajin qershor kur dhanë lajmin në fakt, por me ç’duken bathët do qëndrojë gjatë), e ka kuptuar kodin e Strazimirit. Deputeti që bën shenja të çuditshme në parlament, prej një njeriu me paqëndrueshmëri të theksuar mendore dhe tepër të rrezikshme, me urrejtje deri në kriminale e shfaqur qartë, qëndron afër grupit Basha. Pse duhet të dilte Strazimiri dhe të sulmonte me kod ambasadorin ?!. Kaq i fortë është ky deputet që të sulmojë një diplomat kaq të fuqishëm që deri një vit më parë i lëpinte b…. Sigurisht Strazimiri e di shumë mirë se çfarë di SHBA për të. Qoftë për lidhjet e tij në Komisionin e Sigurisë për sekretet e NATO-s, qoftë për 21 Janarin, qoftë për lidhjet e tjera të celulës që ambasadori deklaroi. Që të heqësh dyshimet nga vetja, gjithnjë duhet të përdorësh të njëjtën taktikë, duke ia hedhur tjetrit ato që ke bërë vetë. Kështu fiton një farë kohe ndaj akuzave. Këtë bëri edhe Strazimiri, sigurisht me urdhër të Berishës. 

Pse Alibeaj doli jashtë loje politike dhe sot nuk duket gjëkundi…Ku gaboi ish-deputeti, i cili ishte pjesë e së njëjtës celulë me Strazimirin. Për ironi të fatit, dy prej tyre mbijetuan, Strazimiri-Halimi dhe dy të tjerë nuk janë më deputetë, Hoxha-Alibeaj.

Le t’i kthehemi edhe një herë kodit. Pak ditë para aksidentit të Sokol Olldashit, madje vetëm një javë para, Strazimiri sulmoi ambasadorin Arvizu, përdori edhe kodin “Pensioni i Kolës”. Por ambasadori deklaroi duke lënë të kuptohej se në Uashington do të pritej si përfaqësues i të djathtës Sokol Olldashi. 

Për ata që njohin mirë korridoret e DASH, që të shkosh atje duhet të jesh dikush, pra duhet të disponosh një provë të fuqishme. Çfarë dispononte Olldashi që të bindte amerikanët se ai duhet të ishte përfaqësuesi i të djathtës në projektin që kishte në kokë. Çfarë provash kundër Berishës dhe Bashës kishte Olldashi që t’i spostonte me rastin e kalimit të vijës së kuqe…Kujtojmë se Olldashi ishte mbështetës i protestave anti-amerikane për armët kimike siriane. Një lëmsh i ngatërruar, por që duket se filli qëndron tek diçka e fshehtë, një rebus, apo një as nën mëngë i Olldashit për të realizuar ëndrrën e tij politike. 

Dhe Berisha zgjodhi Strazimirin për të folur. Dhe ky i tha ambasadorit qartë, se tashmë që po largohej, njeriu tek i cili besonte se do bindte Uashingtonin duhet ta harronte projektin e përçarjes të së djathtës. Berisha sulmoi çdo ambasador amerikan dhe ishte armik i tyre, edhe pasi këta i kishin bërë ndere të shumta për pushtetin. 

Dukej qartë se Olldashi mund të ishte pasuesi dhe trashëgimtari i të djathtës, ndaj i ishte bërë ftesë nga DASH. Do dorëzonte provat bindëse kundër Bashës dhe Berishës si antiamerikanë me lojë të dyfishtë në kurriz të SHBA-ve, si rasti i fundit. Dhe në fund Strazimiri tha; T’ma gëzosh pensionin shoku Kolë !. 

Kush ishte Kola, ambasadori Arvizu, apo Kol Olldashi. Në shqip përdoren shkurtime emrash për persona, dhe sikurisht të gjithë në PD i thërrisnin Olldashit me emrin Kol dhe jo Koli. Pikërisht ashtu siç e hodhi kodin Strazimiri. Dhe prej më shumë se një javë, pikërisht një javë pasi edhe ambasadori doli në intervistë, pikërisht një javë pas kodit të Strazimirit, Koli ka dalë në ‘pension’ të përhershëm. 

Kushedi sa i kënaqur është deputeti që tashmë është zhdukur totalisht nga skena. Ka një javë që nuk figuron në skenën politike, veçse në parlament bën disa shenja prej një të çrregullti mendor…Ndoshta duhet pritur edhe pak për të mësuar të vërtetat. Sigurisht që ambasada e ka kuptuar me kohë… 

Por urojmë që këtij rebusi t’i gjendet fundi. Dhe të dalin të gjithë rrethi vicioz që futi në kurth deputetin për ta çuar në aksidentin me 11 km në orë në rënie dhe me fund tragjik shpërfytyrim total vetëm në pjesën e kokës, por jo në pjesë të tjera të trupit… 

Shpresojmë që këta deputetë të djathtë të na thonë se kush e çoi në Elbasan Kolin, nëse ka mbërritur ndonjëherë dhe çfarë kërkonin drejtuesit e PD nga fshehtësitë e Kolit që mund t’i rrezikonte ata në të ardhmen. 

Çfarë kishte Koli që i prishte gjumin Berishës dhe Bashës…A e mbante në portofol, në lap-top, në telefon, USB apo…….

Agjencia Ama-News disponon informacionin se në makinë nuk ka pasur femër si person të dytë. Nëse aty ka pasur njeri të dytë, ai ka qenë një mashkull, një ekspert mjeshtër, një ‘nxënës’ që i bën të gjitha, por që pas ngjarjes la dyshime….

(Ama-News)

*   *   *

Alarm i Fiks-Fare dhe bomba kimike e korrupsionit

Nga Andrea Stefani

Ajo që sapo ka denoncuar emisioni “Fiks Fare” mbi korrupsionin në gjyqësor është fare fiks. Gjërat kanë shkuar shumë larg. Shteti shqiptar po kalbet nga korrupsioni që, i pandëshkuar për 23 vjet, është kapilarëzuar në të gjithë piramidën e tij.

Pak kohë më parë, shqiptarët u mbisensibilizuan për rrezikun hipotetik të zbërthimit të disa lëndëve kimike. Të alarmuar sikur në Shqipëri do shpërthente “Hiroshima” dhe të ndërsyer edhe nga opozita politike, ata dolën në rrugë në protesta masive duke e detyruar Kryeministrin Rama t’i thotë “jo” një kërkese të SHBA. Jo pak zëra e komentuan një reagim të tillë si zgjim të shoqërisë civile. Tani është momenti të pyesim: A do të reagojë kjo shoqëri civile edhe tani kur, me zë dhe me figurë, kanë dëgjuar dhe parë mekanizmin e ryshfetit që e ka deformuar llahtarshëm pushtetin e drejtësisë në pushtet të korrupsionit dhe padrejtësisë?

-  -  -

Pas denoncimit të “Fiks Fare”, çdo shqiptar që e nxjerr bukën e fëmijëve me djersë, duhet ta kuptojë më thellë se kurrë më parë, se përse media ka ngritur kohë pas kohe alarmin mbi korruptimin e drejtësisë, pse nga Bashkimi Europian këmbëngulet që integrimi duhet të jetë i lidhur ngushtë me antikorrupsionin. Duhet të kuptojë se korrupsioni është edhe më i rrezikshëm se një demontim armësh kimike. Prandaj duhet të ngrihet. Sepse avujt e korrupsionit helmojnë dhe dehin në çdo sekondë, minutë, orë dhe ditë të vitit, trutë e të gjithëve, nga qeveritarët e deri tek qytetari më i thjeshtë. Është si një reaksion zinxhir bërthamor që çon në kontaminimin dhe rrënimin e shtetit. Ky i fundit krijohet si një marrëveshje mes njerëzve për të mbrojtur jetën, pronën dhe lumturinë e tyre. Ndaj nuk ka kuptim pa drejtësinë. Korrupsioni, duke vrarë drejtësinë, bën që besimi te shteti të venitet dhe vendin e tij ta zërë gjendja natyrore e kacafytjes së të gjithëve me të gjithë. Edhe pse nën guaskën e shtetit. Në mungesë të ndëshkimit, korrupsioni fiton një aftësi të jashtëzakonshme infektuese. Zyrtari i lartë publik (president, kryeministër, ministër apo drejtor) joshet nga fakti që kolegu po bën pasuri pa i hyrë gjemb në këmbë. Dhe ndjek shembullin e tij. Jeta luksoze, apartamentet e shtrenjta, vilat, makinat super të shtrenjta të zyrtarëve më të lartë të shtetit, ngjallin xhelozinë dhe, bashkë me mitin e pandëshkueshmërisë, inkurajojnë të gjithë piramidën e nëpunësve publikë të përfshihet, në një formë apo në një tjetër, në fitime korruptive. Pse budallenj jemi ne? – bëhet motoja dhe justifikimi i gjithkujt. Dhe infektimi nuk ndalet. Ndershmëria dhe respektimi i ligjit përqeshen si budallallëk ndërsa pandershmëria fitimprurëse nderohet si “shkathtësi”. Reja e korrupsionit nis të përhapet si një epidemi në masën e njerëzve të thjeshtë. Vitrina e korrupsionit qeveritar, bëhet justifikimi moral i përfshirjes së mijëra të tjerëve në lloj-lloj biznesesh të pista e kriminale, nga mbjellja e trafikimi i drogës e deri te vjedhjet e grabitjet e pronës së tjetrit. Kur ata që janë lart vjedhin e pasurohen, po ne pse jo? Këtë thotë trafikanti, këtë thotë edhe ai që në pamundësi të një pune, mbijeton vetëm në sajë të paligjshmërisë. Ky është justifikimi “moral” edhe i “Republikës së Lazaratit”. Korrupsioni nxit krimin. Dhe kur qëllon që dikush nga të inkriminuarit përfundon prapa hekurave, është po korrupsioni që i bëhet krah për t’i ikur drejtësisë. Ai nis e dorovit gjyqtarët që pasurohen jo me anë të zbatimit të ligjit duke dhënë drejtësi, por duke e keqpërdorur ligjin për të dhënë padrejtësi. Deformimi që sjell korrupsioni arrin kulmin: ligji dhe gjykatësit vihen në lëvizje jo për të ndëshkuar, por për të mbrojtur kriminelët! Kjo është shëmtia, gjymtimi, shpërfytyrimi i drejtësisë që sapo ka denoncuar “Fiks Fare”, një deformim që duhet ta bëjë të dridhet çdo prind, çdo shqiptar se çfarë përbindëshi është krijuar në këto 20 e kusur vjet. Në gojën e këtij përbindëshi do “hedhë valle” jeta e fëmijëve tanë, e ardhmja e Atdheut? Helmimi nga korrupsioni është ku e ku më vrasës, ku e ku më afatgjatë se pasojat e çdo aksidenti fatkeq në demontimin e 1 mijë tonë lëndëve kimike. Prandaj pyesim: Shoqëri civile ku je?!

Kryetari i Gjykatës së Lartë deklaroi se nuk ka lidhje me sekserët që në përgjimin e “Fiks Fare” përmendin atë dhe kolegët e tij të gjykatës, si destinacion i një ryshfeti 6 mijë eurosh. Është e drejtë e tij por megjithatë, është shumë pak. Moralisht Zaganjori duhet të japë dorëheqjen që ta bëjë më të lehtë për prokurorinë nisjen e hetimit për aferën e ryshfetit në fjalë. Thonë se Papa dha dorëheqjen i pizmosur nga korrupsioni në Vatikan. Pse të mos veprojë kështu një kryetar gjykate, institucioni i të cilit është tashmë i dyshuar më fort se kurrë për korrupsion? Moralisht, dorëheqje duhet të bëjnë në fakt edhe kolegët e tij. Mjaft më me zyrtarë e gjykatës të paprekshëm! Ata duhet të përballen me ligjin dhe të faktojnë që janë të pafajshëm. Prokuroria duhet të nisë hetimet kryesisht për këtë skandal. Nëse faktohet çka raportohet në investigimin e “Fiks Fare”, gjyqtarët duhet të shkojnë para drejtësisë. Nëse kjo e gjitha është një lojë e kurdisur për t’i njollosur ata, gjithkush i përfshirë në një skenar të tillë duhet të përgjigjet ligjërisht. Por ky skandal nuk mund të mbyllet më pa fajtorë.

 -  -  -

Kur është fjala për korrupsionin është zyrtari i dyshuar apo i kritikuar që ka barrën të provojë pastërtinë e tij. Por edhe në këtë rrafsh ndeshim në truall të kalbur nga korrupsioni. Po për shkak të tij, verifikimi i pasurive është shndërruar në një rutinë qesharake. Deklarimi nuk është më transparencë e pasurive të zyrtarëve për të luftuar korrupsionin por, në fakt, një lavatriçe e pasurive të paligjshme. Çdo zyrtar publik ka mësuar, nga përvoja e këtyre dy dekadave, se mjeti më i mirë për të pastruar pasuritë e vëna me korrupsion, është t’i deklarojë ato! Është paradoksi i kalbëzimit të sistemit antikorrupsion nga korrupsioni. Peizazhi i këtij paradoksi është ky: Një Shqipëri tejet e korruptuar, me qeveritarë e zyrtarë publikë të pasuruar edhe qindra herë më shumë se sa do lejonin të ardhurat e tyre të ligjshme e ku megjithatë, askush prej tyre nuk rezulton i korruptuar. Ata mbeten politikanë patriotë edhe kur ndërtojnë “Rrugën e Kombit” me dyfishin e kostos së nevojshme duke bërë t’i kërcasin brinjët, edhe sot e kësaj dite, buxhetit të shtetit më të varfër të Europës. Pjesa e dukshme e këtij ajsbergu korruptiv, vila, apartamente, makina e veshje super të shtrenjta, rrëzëllejnë në sfondin e errët të mjerimit social që vetë korrupsioni shkakton me diferencimin e skajshëm pasuror që mbjell. E megjithatë askush nuk rezulton i korruptuar! Atëherë, kush i vjedh miliardat nga buxheti publik? Pse Shqipëria është një shtet tejet i korruptuar? Mbreti i korrupsionit bredh lakuriq – por askush nuk guxon ta denoncojë lakuriqësinë e tij korruptive.

-  -  -

I pandëshkuar, korrupsioni shndërrohet në një ortek që rrënon godinën e moralit, ligjit dhe shtetit. Ky rrënim po ndodh. Ja ku kemi arritur: zyrtarë publikë, gjykatës të ngarkuar nga publiku për të vënë drejtësi dhe për të ndëshkuar korrupsionin, bëhen misionarë të padrejtësisë dhe korrupsionit! Pas një autokratizmi absolut që ka gjeneruar një korruptim absolut, kalbëzimi i shtetit shfaqet ekstrem. Që ai të ndalet duhet ngritur një tjetër ortek, ai i shoqërisë civile me pjesën e shëndetshme të politikës dhe institucioneve, për rilindjen e drejtësisë. Detyrë e vështirë. Sepse një ndër hapat që ndërmori Berisha, kur mbi 8 vjet më parë u rikthye në pushtet, ishte likuidimi i të gjithë organizatave antikorrupsion të shoqërisë civile. Mos na duhet një EULEX për antikorrupsion në Shqipëri? Gangrenizimi i thellë, i faktuar edhe nga “Fiks Fare”, na jep të drejtë ta ringremë këtë opsion shpëtimi. Ndërkaq shoqëria civile, nëse ekziston, duhet të bëjë përpjekjen e saj. Si në rastin e armëve kimike. Politika gjithashtu. Shteti, qytetarët duhet ta gjejnë zgjidhjen për krijimin e një fronti antikorrupsion dhe për të shpëtuar veten dhe Shqipërinë nga helmi i korrupsionit që po na mbyt.

Gazeta “Shqip”

*   *   *

Fotot brenda makinës së deputetit Olldashi pas aksidentit

Gazeta “DITA” publikon sot për herë të parë pamje nga brenda automjetit të deputetit Sokol Olldashi pas aksidentit. Vihet re që makina ka vetëm një dëmtim që mund të konsiderohet serioz: shtypje në tavan që mendohet sipas raportit që ka shkaktuar edhe plagën në kokën e deputetit. Eshte interesante që edhe ekspertët e përcaktojnë aksidentin e Olldashit nga më të lehtët në tabelën e koeficentëve, kanë vendosur numrin 8. Në një nga fotot shihet se tavani ka ardhur në lartësinë e kokë-mbështetëses. Në brendësi makina ka disa airbeg të hapur, perfshirë edhe airbegun e sipërm në krahun e pasagjerit.

*   *   *

SKANDALI ngjitet në Gjykatën e Lartë,

në skenë del emri i Xhezair Zaganjorit

Sekseri i kreut të Gjykatës së Lartë kërkon 2 mijë euro në emrin e tij. Ndërkohë në Pukë, kreu i gjykatës dhe prokurori vazhdojnë të marrin 5- milionëshin për ndryshimet e masës së arrestit.

Të tjerë viktima qajnë hallin duke treguar se të njëjtët persona u kanë marrë nga 5-6 milionë lekë për lirimin nga qelia.

“Fiks Fare” zbardhi dje strukturën e funksionimit të korrupsionit në gjyqësorin shqiptar.

Më zë dhe figurë u treguan të gjithë personat që merrnin para dhe premtonin lirimin e të pandehurit.

Një strukturë kjo që funksionon më së miri dhe që finalizohet me lirimin e të arrestuarit të pestë për ngjarjen e 19 prillit në Fushë Arrëz.

Pas daljes nga burgu të një prej 6 të arrestuarve, të cilin e keni ndjekur këto ditë me figurë e audio në “Fiks Fare”, mbrëmë u transmetuan të tjera detaje dhe pazare për një tjetër të arrestuar.

Risi e kalvarit të gjatë dyerve të drejtësisë për drejtësi ishte dalja në skenë e pagesës prej 6 mijë eurosh apo 840 mijë lekë të reja, e kërkuar nga sekseri Dëfrim Prençi dhe avokati Fran Dashi në emër të gjyqtarëve të Gjykatës së Lartë.

Këta dy persona premtojnë lirimin e të pandehurit A.Ndoka, i cili kishte bërë rekurs për ndryshimin e masës së sigurisë në Gjykatën e Lartë.

Shuma prej 6 mijë eurosh kërkohet nga këta dy persona për pesë anëtarët e trupit gjykues të Gjykatës së Lartë.

Gjatë kësaj bisede, babai i të pandehurit këmbëngul të dijë emrin e gjyqtarit që do t’i garantojë lirinë për djalin e tij.

Dëfrim Prençi dhe avokati Fran Dashi i garantojnë daljen e djalit nga burgu duke folur në emër të kryetarit të Gjykatës së Lartë, Xhezair Zaganjorit.

Për të justifikuar shumën e madhe të parave që marrin, ata tregojnë edhe skemën sesi do të shpërndahen këto para tek anëtarët e trupit gjykues të Gjykatës së lartë.

Sipas sekserit Prençi, 2 mijë euro do t’i marrë kryesuesi i trupit gjykues, pra z. Zaganjori dhe nga një mijë euro katër anëtarët e tjerë të trupit gjykues.

Më pas, Dëfrim Prençi e lidh babanë e të pandehurit me një tjetër avokat, Fariz Xhuxhin.

Edhe prej këtij avokati ai merr premtimin e lirimit të djalit nga burgu, por më parë, sipas Xhuxhit, gjyqtarët kërkojnë garancinë që nuk do të ndodhë më asnjë konflikt mes të pandehurit me përfaqësuesit e kompanisë “BerAlb”.

Pas sorollatjes nëpër sekserë, babai i të pandehurit drejtohet për në sekretarinë e Gjykatës së Larte ku mëson se rekursi për ndryshimin e masës së sigurisë nuk ishte pranuar nga Gjykata e Lartë dhe se në Pukë filloi procesi gjyqësor për djalin e tij.

Ndërkohë gjatë kësaj periudhe në Gjykatën e Shkallës së parë të Pukës, nga po i njëjti gjyqtar, Shtjefën Lleshi, është zhvilluar seanca gjyqësore për lirimin e të arrestuarit të pestë të ngjarjes së 19 prillit në Fushë Arrëz.

Pas pagesës së 500.000 lekëve, më në fund edhe i arrestuari i pestë sheh dritën e dielli.

Shumat e kërkuara nga gjykatësi dhe nga prokurori tashmë kalojnë nëpër të tjera hallka deri në dorëzimin e fundit.

Nuk dalin nga skena sekretarja dhe kancelarja, të cilat kanë kërkuar në emër të shefit të tyre 250.000 lekë dhe 50.000 për veten e tyre.

Por paratë për gjyqtarin, kësaj radhe euro; 1800 euro, janë dorëzuar nga bashkëshortja dhe djali i të pandehurit.

Kurse për prokurorin Pëllumb Prençi, është futur në lojë miku i tij nga Lezha, Nard Mardoda, jurist në burgun e Shën Kollit.

Në bisedën me familjarët e të arrestuarit të pestë, juristi Mardoda i garanton ata se pas pagesës që ata duhet të bënin, së shpejti do ta kishin në shtëpi të afërmin e tyre.

Vetë djali i të arrestuarit ka bërë pagesën ku ka dhënë 250.000 lekë të tjera tek juristi i burgut të Shën Kollit, kjo pjesa e prokurorit.

Pas marrjes së lekëve është caktuar dita e gjyqit.

Në 1 tetor 2013 është gjyqtari Shtjefën Lleshi që ka ndryshuar masën e sigurisë për të pandehurin D. Ndoka nga arrest në burg pa afat, në detyrim për paraqitje.

Investigimi i “Fiks Fare” ka vazhduar me dëshminë e dy të arrestuarve të tjerë në protestën kundër veprimeve të kompanisë “BerAlb” në fushë Arrëz.

Ata kanë pohuar me gojën e tyre se kanë paguar njëri 600 mijë lekë dhe tjetri 500 mijë lekë për të rifituar lirinë.

Gjyqtari dhe prokurori, ku ata kanë dorëzuar paratë për të fituar lirinë, ishin të njëjtët, kryetari i Gjykatës së Shkallës së Parë të Pukës, Shtjefën Lleshi dhe prokurori Pëllumb Prençi.

Biseda me Defrim Prençin 

dhe avokatin Fran Dashi

Sekseri – Më tha mua, unë dua kaq lekë për ta mbyllë punën. Ma caktoi afat. Më tha janë pesë gjyqtarë. Kryetari i seancës do 2 mijë euro, katër të tjerët duan nga 1000 euro ose unë nuk merrem me këtë punë. Ose unë më tha ta mbaroj punën brenda javës, ta nxjerr djalin jashtë. Duan kaq lekë. I thashë unë do bëj llafe menjëherë me të në darkë, të sjellë përgjigjen në mëngjes.

Qytetari – Për sot, për sonte?

Sekseri - I thashë ta sjellë llafin me të sonte, nesër në mëngjes vij e të them po ose jo. Si t’i thosha?

Qytetari – Fiks të kërkuan?

Sekseri – 6000 euro. Kryetari i seancës donte 2000 euro, katër të tjerët nga 1000 euro, për zotin. Ta mbaroj, prandaj të thashë ty.

Qytetari – E bisedove ti sot këtë punë mirë?

Sekseri - Tani në darkë më ka kthyer përgjigje, se a të thashë se më rrejti ai i Shkodrës. Ai shkodrani që më tha e kam kushëri, më rrejti.

Qytetari - Gjyqtarin?

Qytetari – Shiko se unë kam bërë 5 milion lekë sipas llafit domethënë.

Sekseri - Ata më kanë kërkuar 6000 euro fiks me mbarua punë. Ose unë a të thashë, të sjell lekët dhe të merret tjetër kush me atë punë. Më kanë kërkuar 6000 euro. 2000 euro drejtuesi i seancës dhe nga 1000 euro gjyqtarët. Pesë gjyqtarë e gjykokan.

Avokati – Dihet se gjykohet me pesë.

Sekseri – 2000 euro kërkonte drejtuesi i seancës.

Avokati – Është Tiranë këtu.

Sekseri – Për Zotin. As nuk u bënte llaf, llafi i parë.

Qytetari – Po tani kush e ka çështjen?

Avokati – Xhezair Zaganjori, ai është kryetar i Gjykatës së Lartë.

Sekseri – Xhezairi mo burrë, ai është kryetar i Gjykatës së Lartë. Kam folë me të.

Avokati – I gjen njeri atij?

Qytetari – Ke folë me të sot.

Sekseri – Po si more me të, tani më ka kthyer përgjigjen.

Sekseri – Unë, nesër me pru lekët, brenda javës ai e nxjerr çunin.

Qytetari – Iku ajo punë, unë sonte të dorëzoj 5 milonëshin se 2 milion e 700.000 t’i kam dhënë.

Sekseri – Po, po i kam unë ato.

Qytetari – Ashtu de! Me gjithë 2 milion e 700.000, 500.000 janë të tuat.

Avokati – A bën me më dëgju mua?

Qytetari – Po!

Avokati – Çfarë do me i lënë këtij, lërja në fund.

Qytetari – Një 500.000 lekë jam duke ja dhënë, i kam premtuar 700.000, mos harro.

Avokati – 500.000 ke për t’ia dhënë.

Sekseri – Me atë pazar që më kanë thënë, unë nuk dua edhe pesë lekë. Për mik, me makinën time do ia fus naftë dhe do shkojmë një natë tek shtëpia; I kam 2.700.000 lekë te shtëpia, janë 400 dollarë e lekë të tjera, të shkoj e t’i marr në çantë e t’i sjell këtu?

Qytetari – Nuk më duhet gjë mua.

Avokati – Sa lekë ke sjellë o Pal sonte?

Qytetari – Sonte kam sjellë 2 milion e 800.000. 800.000 kam ndejtë duke i mbledhë e 2 milion e 700 bëjnë pesë milion e pesëqind.

Sekseri – Ja lashë ato aty, i thashë mbaj këtu, i rashë nesër, vij e të them po ose jo.

Qytetari – Iku ajo punë.

Avokati – Shiko tani, shiko tani një sekondë. Sa lekë tha se i ke lënë, the 2 milion?

Qytetari – 2 milion e 700.000.

Avokati – Hiqja 500.000. Dy milion e dyqind mijë.

Qytetari – 2 milion e 700.000 i kam dhënë dhe 2 milion e 800.000 i kam sonte, bëjnë 5 milion e 500.000.

Avokati – 500.000 lekëshin që me ia dhënë këtij e ke llogaritur këtu?

Qytetari – Po. Po tash e kam llogaritë, do marr lekët e avokatit e do i kaloj këtej.

Sekseri – Nuk dua asnjë lek. Jam duke të thënë këtu para këtij burri.

Avokati – Edhe sa ke me i dhënë me bë 6.000 euro? Nuk je i pashkollë, je inxhinier me shkollë të lartë.

Qytetari – Gjashtë mijë euro, 6 X 4 = 24, tash unë kam me dhënë. Domethënë 8 milion e 400.000 lekë. Unë 5 milion e 500.000 i kam plotësuar. Tani plotësoj dhe i takon 3 milion lekë.

Sekseri – 2 milion e 700.000 lekë i kam tek shtëpia.

Qytetari - Po dhe 2 milion e 800.000 me t’i dhënë sonte bëjnë 5 milion e 500.

Sekseri – 5 milion e 500.

Qytetari – Po shkoj e i marr tek makina.

Sekseri – Bukur.

Qytetari – Shkoj i marr tek makina e t’i sjell. Dhe mbyllet ajo punë.

Sekseri – 5 milion e 500.000. Dhe sa duhen?

Avokati – Edhe 3.

Qytetari – Edhe 3 fiks. Edhe me krye pazarin, mbrapa të kam borxh ty unë.

Sekseri – Mo të kryej pazarin.

Avokati – Ik shko e merri tek makina.

Qytetari – Numëroi se kam lëvizur me to. Numëroi amanet.

Avokati – A i ke numëruar?

Qytetari – Nore tënden, lekët numërohen.

Sekseri – Hë morë burrë numëroi në tavolinë.

Avokati – 1.2.3.4.5.6.7.8.9.10… 15.16.17(vazhdon të numërojë lekët).

Avokati – Na e numëroji vetë. Numëroji vetë, nuk di me i numëru.

Qytetari – Unë e di se janë 50 eee.

Avokati – Ke edhe do pesëdhjetëshe e do dhjetëshe.

Qytetari – Janë 50 more.

Avokati – Ke edhe do dhjetëshe.

Qytetari – Jo or ti.

Avokati – Aaa.

Sekseri numëron lekët - 1.2.3.4.5.6.7.8.9.10... 58, dy milion e tetëqind mijë.

Qytetari – 2.800.000.

Sekseri – Po, po.

Qytetari – 2.800.000 dhe 2.700.000 a bëjnë 5.500.000? Tani të kam borxh edhe sa tha ti?

Avokati – 3 milion.

Qytetari – Fiks 3 milion. Jo, e lamë sa është 1 pikë.

Avokati – Jo 3 milion, jo, po ke 1.900.000 lekë fiks.

Sekseri – Kush mo?

Avokati – 2.900.000.

Sekseri – Po 2.900.000.

Avokati – Dhe bëjnë 8 milion e 400.000 lekë, shkojmë e thyejmë euro.

Qytetari – E shumta pasnesër t’i sjell unë, e shumta nesër ia dërgon ti.

Avokati – I di vetë punët e veta.

Qytetari – Po të jetë i garantuar mor burrë.

Avokati – Ne dona m’u liru, a shkon sot, a shkon nesër, nuk duam t’ia dimë, ne duam të na lirohet me vendim të Gjykatës së Lartë. Autorizimin e kemi si nuk ka nevojë me u paraqit djali.

Dita e dytë me sekserin për plotësimin e 8.4 milionë lekëve

Qytetari – Numëroji më mirë vetë. Numëroji më mirë vetë. Njëqind përqind mendoj se e ke të hequr mesa di unë. Jo 99% e ke një të hequr, i kam hedhur naftë makinës.

Qytetari – Sa janë?

Sekseri – 2 milion e 950.000.

Qytetari – Sa?

Avokati – Dy milion e 950.000.

Qytetari – 2, 4, 6.

Sekseri - Ke të më thyesh nja dy dhjetëmijëshe?

Qytetari – Jo lërë 10.000 lekëshin.

Avokati – S’kam.

Sekseri – S’kam as unë.

Qytetari – Pi një kafe sikurse i takon.

Avokati – Ti e ke mbaruar punën tënde.

Qytetari – Domethënë 5 milion e 500.000 të kam dhënë radhën e parë.

Sekseri – Tetë miljon e gjysëm.

Qytetari – 100.000 lekë t’i bëftë zoti hallall, të kam borxh prapë për ty, atyre të tjerëve nuk ju kam borxh më.

Sekseri – Ishalla.

Qytetari – S’e vë në dyshim. Ai njëri nga gjyqtarët është, mos qoftë!

Avokati – Kryetari.

Qytetari – Vetë.

Avokati – Kryetari i gjykatës.

Sekseri – A të mos futemi në atë punë?

Sekseri – Më vjen keq u shpenzove nuk kam se ç’të bëj.

Avokati – O ky është duke shpenzuar në vend të vet, jo në Tiranë.

Qytetari – Unë isha përgatitur për 5, kur më tha se më duhen, këtë treshin e kam nxjerrë si me zor, po m’u treguan burra njerëzit. Unë njërit ia kam marrë për dy muaj, tjetrit për gjashtë muaj.

Biseda me juristin e burgut të Shën Kollit, 

Nard Mardoda

Juristi - Ai më tha Pëllumbin e ke 100% si me qenë ti, prokurori m’tha mu. Se ç’ka bërë ai muhabet me këtë me këta, me ata, mua s’më intereson fare. Mue t’më thojë Pali që ku është Pali me ndalë, unë e kam lodhë e kam lodhë fort, vijmë e vijmë e vijmë, ai të lodh. Ai më ka marrë në telefon Zoti e ta faltë, që du me të taku.

Qytetari – Sot.

Juristi – Nji tash mor, shkoj gjysëm ore që e kam taku, nji gjysëm ore për Kishë të Laçit, nji gjysëm ore s’ka. Unë kam qenë 5 e gjysëm jashtë sa jam fut në shpi, jam zhveshë, më ke marrë ti në telefon. E më tha mua kjo nuk do shkoj në asnji vend tjetër 100%. Do letra i kam unë në dosje, do letra i ka avokati, ajo si e ka emrin certifikatë familjare, do letra t’i bie unë i thashë për sjellje të mirë e njëra- tjetra i përpunon Saimiri atje tek unë, Pëllumbin e ke 100% tha, për situatën më ke thënë se asht dakord.

Qytetari – Po.

Juristi – Kaq më tha. Tash kur dush fol me Bardhën.

Qytetari - Me Bardhën flasim se kena për me nda punën e lekëve… A t’i marri … Lekët t’ia çojmë gjykatësit, a më dëgjon, unë i kam dhënë djalit 5 milion (të vjetra).

Juristi – Ai më tha mu që Pllumbi më tha se mu m’pat thënë ai që gjyqtari është ok, d.m.th ka thënë gjyqtari që i kam liru tre vetë, këta do i merren Pëllumbit, unë ia liroj. Tash merri vetë masat ti se kush është gjyqtari.

Qytetari – Tashi unë kam pru djalin e vogël me lekët.

Juristi – Jo mor burrë, s’ke nevojë, unë i kam të garantuara si te vllai.

Qytetari – Po shume bukur.

Juristi – Po nuk merr lekët atje pa dalë … jashtë.

Qytetari – Jam tuj ia dhënë, jam tuj ia dhënë para.

Juristi – Më dëgjo mu ore burrë, me mua e ke të garantume, këtë fshije nga memoria. E bën kërkesën qysh nesër në orën 8, ia plas në gjykatë. Nga vendimi gjyqtarit që kena bë dje ke për t’ia hekë…

Qytetari – Vetëm se gjyqtarët janë ble tash.

Juristi – E di e di.

Qytetari - Si do me e nda këtë punë, do me e mbaru krejt vetë dhe këtë 5-shen në dorë dhe ta bëftë Zoti mbarë edhe me e ditë vetëm unë e Zoti në qiell, apo don me mbaru gjysë për gjysë me gjyqtarin. Gjysë për gjysë. Hajde bujrum ta marrsha të keqen nxirreni përjashta, hajde liroje. Ti ju the gjysë për gjysë, gjysëm ti e gjysem prapë ti me ia dhanë Palit në dorë, e t’i jep Pali me kredi.

Juristi – Palin, Palin… hajde me këtë kërkesën e prokurorisë gjykatës top aty të hënën nxirret për short ai prokurori dhe renda asaj dite një javë më vonë  me ardhë tek shpia burri huj.

Juristi - Pëllumbin e ke 100% or ti..

Djali i të pandehurit - Ça kena me fol më.

Juristi – Unë kam nevojë me më sqaru këtë, do e marrësh krejt përsipër apo do e marrësh gjysë për gjysë? Gjysëm këtej e gjysëm prokurori ai gjyqtari. Më thua gjysë për gjysë je shok i imi, po m’ke inat.

Qytetari - Iku.

Juristi – Unë shkoj e i them ja qe ku i ke paret, bëhet gjë.

Biseda me bashkëshorten e të arrestuarit që u lirua pasi u paguan 500 mijë lekë

Qytetarja – Për të rregulluar këtë punë, kanë kërkuar nga 500.000 lekë, 250.000 njëra, 250.000 tjetra, për person (sekretarja dhe kancelarja). Pesë i ka marrë ai, për tre që ia kam dhënë unë, jam në gjendje si i thonë. Liljana ka bërë be në kry të fëmijëve dhe në kry të djalit të vet. Ja kam dhënë në dorë. O mua më ka futur brenda. Më ka thënë Bardhe tek Shtjefni. Më ka thënë hyr, jepi dorën Shtjefnit, thuaj faleminderit, pese milion i ke marrë. Kam qenë vetë kur ka marrë pesë milionëshin dhe ka hyrë direkt. Atë ditë që ka dal Dedë Ndoka prej burgut kam qenë me Julin, kanë marrë nga 150 euro për shoqe dhe më kanë kthyer mua 10.000 lekë, m’i kanë kthyer në dorë. S’e kanë marrë 500.000 lekëshin për Dedën (bëhet fjalë për lekët që merrnin kancelarja dhe sekretarja). Pese milionëshi ka ikur tek vendi.

Biseda me djalin e të arrestuarit

Djali i të arrestuarit- Kërkesën e futi, e futëm të premten jo sot. Me ba sot i bie për të dielën, të dielën nuk mundet ta bëjë. E fut të premten, ndoshta për të martën.

Qytetari – Tash për punë të lekëve?

Djali i të arrestuarit – Duhet halla se nuk bën robt.

Qytetari – Kujt do ia dërgojë halla lekët.

Djali i të arrestuarit – Vetë Shtjefnit.

Qytetari – Vetë.

Djali i të arrestuarit – Po, vetë Shtjefnit.

Qytetari – Kështu tha sekretarja me ia dërguar vetë Shtjefnit ë?

Djali i të arrestuarit – Po, po.

Qytetari – Po tani Nardi?

Djali i të arrestuarit – Kur të vij në Lezhë, më tha të bëj telefon vetë. Veç në telefon më tha vetë ma ndaj gjysmën, a dëgjon.

Qytetari – Tha ndaj gjysmën e lekëve?

Djali i të arrestuarit – Po. Ma ndaj gjysmën më tha, i thashë po, po. Hajt tha, nuk mundet të flasë ma.

Qytetari – Tani lekët e Nardit a i ke? A ke dy e gjysëm a sa ke?

Djali i të arrestuarit – Jo, unë kam lekët e Shjtjefnit e më duhen edhe 20.000 lekë se i pata marrë për punët e fëmijëve të shkollës.

Qytetari – Me ba dy milion e gjysmë.

Djali i të arrestuarit -  Po, po fiks. 20.000 më duhen, po.

Qytetari – Po tani a don me ia dhënë Nardit të iki për Shkodër, t’ia dërgoje (prokurori me banim në Shkodër).

Djali i të arrestuarit – Jam duke ia dhënë lekët Nardit. Po, po Nardit jam duke i thënë ditën e premten futet kërkesa, jam duke i thënë ja ku i ke lekët babush, dërgoja kur të duash ti. Ditën e premte futen letrat, për të martën ke gjyqin.

Qytetari – Me e nxjerrë të pafajshëm?

Djali i të arrestuarit – Fjalët ashtu i kena.

Qytetari – A të ka thënë Nardi?

Djali i të arrestuarit – Aaa?

Qytetari – A të ka thënë Nardi?

Djali i të arrestuarit – Jo, Pëllumbi. Pëllumbi na nuk dimë gjë…

Qytetarët – Lekët këtyre, sekretares?

Djali i të arrestuarit – Ua kam ndarë.

Qytetari – 25.000 njërës, 25.000 tjetrës.

Djali i të arrestuarit – Po, po. Shtjefnit i kam ndarë 1800 euro.

Qytetari – Tash sa ke mangut ti?

Djali i të arrestuarit – 20.000 lekë.

Qytetari – Edhe 20.000 lekë, në rregull. Atë ta plotësoj unë.

Djali i të arrestuarit – Për atë të thashë.

Qytetari - Urdhëro 5000, 10.000, 15.000, 20.000. Leket jepja sonte.

Djali i të arrestuarit – Po ishalla.

Djali i të arrestuarit – Mbaroi.

Biseda me dy të arrestuar në protestën e Fushë Arrëzit, të cilët kanë paguar para për t’u liruar

Qytetari 1 – Mua me ka shkuar si tepër.

Qytetari – Pse sa të shkoi ty?

Qytetari 1 – 6 milion, prandaj dola për dy muaj. Dy muaj e pesë ditë. Dëgjo mua, sa të kanë kërkuar për Arjanin.

Qytetari – Më kanë kërkuar 5. 5 milionë. Sa fiks (lekë të kanë marrë).

Qytetari 1 – 6.

Qytetari – 6 milion.

Qytetari 1 – Po.

Qytetari – Shumë.

Qytetari 1 – Po kam qenë një unë. Ty ndoshta të kanë marrë më pak po ke qenë vetë i pesti, vetë i gjashti.

Qytetari – Pesë e gjysëm.

Qytetari 1 – Jo mo nuk të kanë marrë shumë.

Qytetari - A të kanë marrë 6 ty?

Qytetari 1 – Po.

Qytetari – Prokurori 3 e Shtjefni 3?

Qytetari 1 – I kanë nda, ku di gjë unë.

Qytetari – Kë pate gjetur për t’ua dërguar?

Qytetari 1 – Unë nuk e pata gjetë e patë gjetë tjetër kush. E patë gjetur Jetmiri, a të pata thënë një herë more burrë.

Qytetari – A, Jetmir Çafa. Me prokurorin ëëë?

Qytetari 1 - Jo, me gjykatësin.

Qytetari - Me Shtjefnin?

Qytetari 1 bën me shenjë me kokë duke pohuar.

Qytetari - Sa ke dhënë ti fiks?

Qytetari 2 - Kaq, fiks pesë.

Qytetari - 5 milion?

Qytetari 2 - Po. Për Kishë të Laçit na pinë gjakun o Pal. Për Kishë të Shna Ndout, komplet borxh. Kam pesë milionë lekë borxh, ku kam me i marrë

http://www.gazetatema.net/web/2013/11/28/skandali-ngjitet-ne-gjykaten-e-larte-ne-skene-del-emri-i-xhezair-zaganjorit/

*   *   *