September 21, 2012

Albania is Not for Sale



AK qëllon Berishën me vezë në Romë. 
Nuk arrestohet askush!

Një grup mbështetësish të Aleancës KuqeZi në Romë ka qëlluar sot me vezë makinën në të cilën udhëtonte kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha.

Qytetarët me flamuj kuqezi i janë afruar makinës së Berishës dhe ai fillimisht ka menduar se janë mbështetës të tij dhe i ka përshëndetur. Në këtë moment qytetarët kanë qëlluar makinën me vezë dhe eskorta pasi ka kuptuar se ishin protestues, ka shtuar shpejtësinë në kufinj të frikshëm dhe është larguar nga vendi. Një baner i madh ku shkruhej ‘Berisha tradhtar’, ishte në sfond të protestuesve.

Berisha pritet të takohet sot me kryeministrin grek Samaras, me të cilën do të diskutojnë çështjen e kufirit ujor me Greqinë.

Policia nuk ka ndërhyrë dhe nuk ka asnjë të ndaluar. Një javë më parë kur Berisha u qëllua me miell në Tiranë, u ndaluan tre vetë dhe u pushuan 20 policë nga puna.



Për më shumë:







September 20, 2012

Flamur Noka

Një pjatë tru dhe ...

Flamuri zbulon kush ka vjedhur pronësinë
intelektuale të Kukësit

Kryebashkiaku i Kukësit ka qëlluar me karrige në kokë një qytetar nga Kukësi, i cili kërkonte pronësinë intelektuale mbi disa veprimtari të Bashkisë së Kukësit. Kryebashkiakut i iku truri nga akuza, rrëmbeu karrigen dhe e qëlloi në kokë paditësin. Gjyqtarja e trembur mbylli gjyqin me urgjencë, ndërsa i dëmtuari shkoi të bëjë denoncimin në polici.

-Dua të flas me shefin e madh, i tha i dëmtuari sportelistit në komisariat.

-Prej nga je ti or taj, i tha polici.

-Nga Kukësi, i tha viktima e kryebashkiakut...

Lexo më shumë:







September 18, 2012

Nastradini



Nga vizita e presidentit 
Bujar Nastradini 
në Bruksel:

Në Bruksel të çoj byroja,
Fol Nishan të lumtë goja,
S’tu nxi syri, s’tu drodh dora,
Fol e mbro, të drejtat tona!

Të shikonim si të mpirë
Tek ecje me hap të ngrirë 
Por kur bëre njëzet hapa 
I hype gomarit nga prapa!


*  *  *

Gazeta TemA, 27 Korrik, 2013

Nishani, një vit në krye të Presidencës: Punët s’na kanë vajtur keq. Rezultati i zgjedhjeve më surprizoi


Presidenti Bujar Nishani ka bërë një analizë të punës së tij, një vit pas zgjedhjes në krye të këtij posti. Nishani shprehet ndër të tjera se, “rezultati final i këtyre zgjedhjeve surprizoi skajshëm njëlloj të gjithë: palët në garë elektorale, analistet, fituesit, humbësit”.  

Nga Bujar Nishani

Një vit në detyrë të fton vetvetiu për bilanc. Institucionet e tjera, Qeveria, Parlamenti, Kontrolli i Shtetit etj., bëjnë periodikisht bilance pune. Për shkak të interesimit të drejtpërdrejtë të njerëzve, pra për shkak të afërsisë me përditshmërinë e individëve, rrjedhimisht edhe të mediave, bilanci i punës së këtyre institucioneve është diçka që duket, diçka relativisht e prekshme, diçka, në një farë mënyre, e matshme.

Me Presidentin është ndryshe. Presidenti, për vetë natyrën e shumanshme të punës që ka apo detyrave të llojeve nga më të ndryshmet që zbaton, duke qenë larg përditshmërisë së shtetasve dhe projektorëve të mediave, “punon në heshtje”. Nuk ekziston mënyrë apo kriter për të matur volumin e punës së Presidentit. Numri i takimeve, bisedimeve, negocimeve, dekorimeve, pritjeve, mbledhjeve, në vetvete, nuk tregon kushedi se çfarë lidhur me volumin real të punës së kryer. Sepse rezultatet e punës sonë, të shumtat e herës, nuk vijnë në mënyrë të drejtpërdrejtë dhe aty për aty, por tërthorazi dhe pas një kohe. Në këto kushte, e vetmja gjë që mund të bëjmë në këtë drejtim është një vështrim i përgjithshëm i vitit që lamë pas. I punëve që bëmë ose nuk bëmë, i bëmë mirë, jo dhe aq mirë, apo keq. Parë në tërësinë e vet pra, ajo që përmbledhtas mund të them me siguri është një konstatim i kënaqshëm.

Pa zhurmë, pa bujë, i siguroj të gjithë se Presidenti punon çdo ditë, dhe punët nuk na kanë vajtur keq. Gjatë vitit që shkoi, unë, ndihmësit e mi, administrata e Presidentit, jemi kujdesur vazhdimisht që qëllimin final të punës sonë, zbatimin e detyrave tona kushtetuese, vigjilimin e Kushtetutës, bashkë me gjithçka tjetër që ky vigjilim përmbledh, qenien në korrent të vazhdueshëm me punën e institucioneve kushtetuese, duke vazhduar me çështjet rutinore, problemet, pengesat, vështirësitë e punës, i kemi kryer më së miri. E kemi arritur këtë duke punuar me përkushtim, ndershmëri, seriozitet.

Natyrisht që ekziston e mrekullueshmja dhe e paçmuara Liri e Shprehjes, dhe mjetet që e mundësojnë, mediat. Që flasin, shkruajnë, komentojnë, madje edhe “sajojnë”. Me përjashtim të trilleve, që mediave u uroj të bëjnë gjithmonë e më pak në sasi dhe gjithmonë e më keq në cilësi, sa kohë nuk shkelin ligjin, të gjitha të tjerat i bëjnë mirë. Me pak fjalë, mes punës sonë dhe telasheve që natyrshëm ka një vend që sapo ka hyrë në normalitet nga një diktaturë e egër, ia kemi arritur që gjatë vitit që shkoi, Liria, ose si e thotë aq bukur një i ditur “ky fryt me rritje të shpejtë”, të vazhdojë të hedhë rrënjë thellë e më thellë. Gjatë këtij viti pune Shqipëria bëri rrugë të pakthyeshme, në konsolidimin e institucioneve, pavarësinë e tyre, harmonizimin e punës mes tyre.

Viti që shkoi ishte një vit i ngjeshur me evenimente të shumëllojëshme, prej të cilave po veçoj dy. Njëri ishte madhor; festimet me rastin e 100-vjetorit të shpalljes së pavarësisë. I dyti tepër i rëndësishëm; zgjedhjet parlamentare. Njëri ndër dallimet esenciale mes diktaturës dhe demokracisë është se në diktaturë dihet kush do t’i fitojë zgjedhjet ende pa u bërë, ndërsa në demokraci jo. Rezultatin final të zgjedhjeve që sapo bëmë nuk qe në gjendje ta parashikonte askush. Absolutisht asnjë sondazh, asnjë prognozë, asnjë analist, asnjë ekspert.

Rezultati final i këtyre zgjedhjeve surprizoi skajshëm njëlloj të gjithë: palët në garë elektorale, analistet, fituesit, humbësit. Ky fakt i thjeshtë dhe i qartë provon katërcipërisht se gjatë vitit që shkoi institucionet funksionuan mrekullisht. Shqiptarët ia arritën t’i kapërcenin vështirësitë, t’i përballonin sfidat, ta rritin shpresën për të ardhmen, ta shtojnë besimin te vetja, nga brenda, dhe sigurisht edhe reputacionin e mirë të Shqipërisë në sytë e botës, me të gjitha të mirat që dihen dhe avantazhet që priten. Gjatë këtij viti pune, ne, unë, ndihmësit e mi dhe e gjithë administrata e Presidencës, natyrisht nuk u kujdesëm vetëm për festimet e 100-vjetorit dhe mbarëvajtjen e zgjedhjeve, dhe as u morëm vetëm me dekorime, pritje dhe vizita.

Bëmë edhe shumë punë të tjera. Për mbarëvajtjen e institucioneve, kompaktësimin e tyre, zgjerimin dhe përmirësimin e marrëdhënieve ndërkombëtare, dhe plot të tjera. Gjatë këtij viti pune ia arritëm më së fundi që rrugën drejt progresit të mos e matim me përballime eksesesh të bujshme dhe rreziqesh katastrofike, por thjesht me ndarje kompetencash dhe kryerje punësh. Nga ky këndvështrim, viti që kaloi nuk ishte vit kategorizimesh tashmë të zhvleftësuara; vit i mbarë, vit i mbrapshtë, vit suksesesh, vit humbjesh. Ishte një vit si shumë të tjerë që do ta pasojnë, ishte një vit pune.

Gjatë këtij viti pune kam bërë punën time, ashtu si kam kërkuar prej gjithkujt të bëjë punën e vet. Arritjet e Shqipërisë që po përparon dita-ditës nuk më përkasin as mua dhe askujt. Arritjet janë meritë e të gjithë shqiptarëve, shërbëtor i përulur i të cilëve, unë Presidenti i Republikës së tyre demokratike dhe pluraliste jam.


                                    *  *  *