A duhet të “ndalim”
diarrenë politike të Sali Berishës?
Nga Mero Baze
Ka disa ditë që shumë lexues online në komentet e tyre, por dhe shumë kolegë, po diskutojnë me një farë neverie për postimet psikopatike të Sali Berishës në Facebook dhe nevojën e një vendimi të medies për ta injoruar dhe izoluar këtë person si një plak të rrjedhur. Në parim duket një vendim i drejtë. Ai formalisht është një anëtar i thjeshtë i Partisë Demokratike, i mërzitur nga humbja, që shan me nënë dhe babë çdo njeri që i kujtohet çdo mëngjes, përse nuk e kanë votuar shqiptarët. Nga kjo pikëpamje do ishte e shëndetshme për opinionin publik që ky njeri të izolohej prej tij.
Por përtej këtij arsyetimi të thjeshtë ka plot arsye përse Sali Berisha duhet të jetë ende prezent në shoqërinë tonë.
E para, që është dhe thelbësore, Sali Berisha nuk është një anëtar i thjeshtë partie, por udhëheqësi në detyrë i saj, që vazhdon të drejtojë me dorë të hekurt Partinë Demokratike. Atë që ka vënë kryetar, e ka thjesht sa për të qetësuar fëmijët e tij, qoftë dhe me buzëqeshje fallco. Duke qenë kryetari de facto i opozitës më të madhe në vend, pasqyrimi i postimeve të tij psikopatike është detyrë e rëndësishme për të kuptuar se në ç’gjendje të rëndë është opozita dhe çfarë detyrash e presin për t’u ringjallur. Dhjetëra figura serioze në atë parti mërmërijnë me vete kur e dëgjojnë, por nuk guxojnë t’i thonë mbylle gojën. Deri sa të guxojnë, ne kemi punë vetëm me këtë njeri si shef opozite dhe duhet ta respektojmë si të tillë.
Së dyti, Sali Berisha ka një problem serioz me të shkuarën e tij si kryeministër. Ai bëri gjithçka të qëndronte në pushtet, kuroi imazhin e tij me miliona euro nga taksat tona, krijoi alibi për bizneset vdekjeprurëse të djalit dhe pazaret e vajzës, mbrojti vrasjet e 21 Janarit, dhe të gjitha i bëri me shpresë se mandati i tij do përsëritej dhe ai do ta varroste historinë e tij kriminale. I gjendur papritur pa pushtet dhe pa imunitet, me një familje që dhe valixhet i bën fshehurazi gati për të ikur, ai ka nevojë të duket i fortë dhe agresiv. Është si ata meshkujt impotentë, që flasin gjithë ditën për seks. Ka nevojë të kërcënojë, të shajë, të mallkojë, dhe mbi të gjitha të ndjehet që është gjallë. Duke ia botuar gjithë ato marrëzi, ne jo vetëm që dokumentojmë fundin e tij tragjikomik, por dhe mbajmë gjallë kujtesën ç’i ka bërë vendit ky njeri nën sundimin e tij. Kjo është një nga mënyrat që ne të mos e harrojmë atë, dhe aleati më i madh për të mos harruar Sali Berishën është vetë Sali Berisha.
Arsyeja e tretë është etike. Diarreja e tij në Facebook, është një dimension i rëndësishëm i karakterit të tij. Të gjithë ata që në ndonjë moment të jetës u gënjyen prej tij, ju duk i mençur, ju duk intelektual, ju duk i lexuar, ju duk perëndimor apo i iluminuar me aftësi lideri, kanë shansin të shikojnë një grafoman mediokër, halucinant, psikopat, plot urrejtje dhe shpifje për popullin që e flaku në rrugë si një bajgë e prishur. Nuk mund të injorojmë këtë tipar themelor të Sali Berishës, duke ja fshehur atë publikut. Ai meriton të dokumentohet siç është këto ditë në orët e tij të vërteta, i zhveshur nga pushteti dhe i kapluar nga makthi i së ardhmes.
Së fundmi, Sali Berisha nuk duhet censuruar në psikopatinë e tij deri ditën që të fillojë të qeverisi shumica e re. Shqiptarët duhet të bëjnë vetë diferencën nga kush janë qeverisur dhe çfarë ka ndryshuar. Çmendja e Sali Berishës këtë verë të paharruar për të, është një ilustrim perfekt i ndryshimit real që duhet të ndodhë në këtë vend. Ai po sillet si një tigër i mbyllur në kafaz me pabesi nga populli shqiptar, bash atëherë kur ai mendonte se këtë popull e kishte vënë poshtë vetes dhe nuk pyeste për të. Ai po turfullon, po shan, po mallkon, po shpif, po rimerret me të gjallët dhe të vdekurit, vetëm se nuk i shkoi mendja se shqiptarët e kishin shkruar fatin e tij me 1 milion vota kundër. Është kjo arsyeja që duhet dokumentuar fundi i tij tragjikomik, që i ngjan fundit të Hitlerit në bunkerin e tij, që urdhëronte komandantët e vdekur dhe divizionet e mundura të rihidheshin në luftë për të fituar. E bënte këtë dhe disa orë para se të vriste veten. Le t’ia dokumentojmë këtë pjesë të fundit të historisë Sali Berishës. E di që është e neveritshme dhe e lodhshme për shqiptarët, por ndoshta duhet duruar dhe një muaj ta shikojmë kështu të hallakatur, të çmendur, të mllefosur, të depersonalizuar dhe axhituar nga makthi për të ardhmen. Pastaj le të bëjë opozitë, le të dalë dhe në bulevard në protestë, le të rrijë po të dojë dhe aty ku ndenji Ziveri, Aleksi, Faiku apo Hekurani. Nuk ja vlen ta vrasim dhe as të përdorim plumbat si ai. Vrasës të tillë vdesin të çmendur, dhe ne po e përjetojmë fundin e tij.
IK O SHPELLAR ANDEJ NGA KE ARDHUR!
ReplyDeleteNa thuj no i gjo te re o Sale se na ka morr molli.
ReplyDelete